Boeren van de toekomst

Aisha verruilde de huisartsenpraktijk voor de moestuin

Boeren van de toekomst

Aisha verruilde de huisartsenpraktijk voor de moestuin

Fotografe Sarah en redactrice Marit brengen de boeren van de toekomst in beeld. Jonge mensen die in een vorig leven kunstenaar en huisarts waren, totdat ze hun hart verloren aan de biologische landbouw. Vandaag: studente Aisha (30).

Middenin een Antwerpse woonwijk, achter een groen hek, vinden we in een verborgen moestuinparadijsje Aisha Abraham. Aisha is een dertigjarige studente die een opleiding tot bioboer volgt. Nadat ze negen jaar geneeskunde studeerde en twee jaar als huisarts werkte, nam ze de sprong naar de – voor haar – totaal onbekende landbouwwereld.

Waarom verliet jij je huisartsenpraktijk voor de moestuin?
“Haha, die vraag krijg ik heel vaak. Toch denk ik dat het niet zo vreemd is, want de geneeskunde en de biologische landbouw hangen samen: gezondheid, voeding en beweging zijn de basis van beiden.  Ik heb negen jaar lang geneeskunde gestudeerd. Daarna werkte ik twee jaar, met veel plezier, als huisarts. Zorgen voor en werken met mensen is voor mij heel erg belangrijk, maar anderzijds vind ik natuur en planten ook enorm boeiend. Toen ik aan de opleiding van Landwijzer begon, wist ik niets over landbouw. Ik heb ook geen familie of vrienden die werken in de landbouw, dus voor mij was het een compleet onbekende wereld. Ik wilde vooral basiskennis over tuinieren en de natuur krijgen, zonder te weten dat ik mijn hart eraan zou gaan verliezen. Net als veel andere mensen die aan de opleiding van Landwijzer beginnen, wist ik nog totaal niet wat mij te wachten stond. Vooral omdat het zo onrealistisch lijkt om zelf iets te starten in de biologische landbouw. Nu ben ik super blij dat ik de sprong heb durven nemen.”

Jouw werkweek ziet er nu zeker heel anders uit dan toen je huisarts was?
“Ja, dat is niet te vergelijken. Ik ga op dit moment elke week naar Landwijzer, waar we vooral theoretische lessen krijgen. Ook gaan we soms met de klas naar bedrijven om te zien hoe alles in zijn werk gaat. Daarnaast loop ik stage in de Loods, dat is een sociale werkplaats in Aalst waar we werken met kruiden en groenten. En dan werk ik nog halftijds hier in dit paradijsje, voor Posthof vzw in Antwerpen.”

“Hiermee kan ik iets betekenen voor de mensen in de gemeenschap, dat vind ik fijn.”

En dat is?
“Posthof vzw bouwt al vier jaar moestuinen voor buurtbewoners. Met het project Stadsakker worden leegstaande plekken in ’t stad omgetoverd tot moestuintjes die buurtbewoners daarna kunnen overnemen. Recent zijn we gestart met een vrijwilligersproject: duo-tuin. Daarbij kan een nieuwkomer samen met iemand uit de buurt in de tuin werken. Zo leren nieuwkomers de taal, ontmoeten mensen uit de buurt en leren groenten kweken. Onze groenten gaan naar de Posthofmarkt. Daar krijgen wij geen geld voor. Dat is een ruilmarkt voor mensen uit de buurt met een laag inkomen. Hiermee kan ik iets betekenen voor de mensen in de gemeenschap, dat vind ik fijn.”

Hoe ziet jouw dag als bioboerin eruit?
“Dat is heel divers: we gaan bijvoorbeeld vandaag vergaderen met een nieuw duo-koppel, we moeten werken aan de nieuwsbrief en we gaan ook een boomgaard starten, op een leegstaand stukje grond waar we subsidies voor gekregen hebben. De rest van de week gaan we naar een nieuwe wijk in Antwerpen waar ook interesse is in het starten van moestuinen. Er zijn overal nieuwe punten die gestart moeten worden en ik mag daarbij helpen. Dus het is niet alleen planten, maar ook plannen en creatief bezig zijn.”

“Zowel in de biologische landbouw als in de geneeskunde zijn we steeds meer bezig met voorkomen in plaats van te genezen.”

Ziet de bankrekening van een bioboer er heel anders uit dan die van een huisarts?
“Stadsakker draait op dit moment op subsidies. Daarnaast krijgen we hulp vanuit de stad of van projectontwikkelaars. Mijn salaris is natuurlijk lager dan toen ik huisarts was, maar dat maakt mij niet uit. Hier haal ik op een andere manier voldoening uit het werk.”

Wat vind jij belangrijk aan het biologische aspect?
“Respect voor de bodem vind ik vooral heel belangrijk. Dat we leren om de bodem niet uit te putten. Het is een beetje als geneeskunde. In plaats van vooral te kijken naar symptomen en die te bestrijden, kun je je ook afvragen: waarom wordt die plant ziek? Zowel in de biologische landbouw als in de geneeskunde zijn we steeds meer bezig met voorkomen in plaats van te genezen. Het is een levensstijl die je uitdraagt naar andere mensen: dat je van de natuur houdt en zelf graag gezond leeft. Het is meer dan alleen de groentjes.”

“Over het algemeen eet ik nu gezonder, lekkerder en meer vegetarisch.””

Is je eetpartroon veranderd?
“Ja zeker, sinds ik tuinier heb ik veel nieuwe dingen leren eten. Ik was nooit echt een fan van sla, maar nu eet ik heel graag van die pittige sla zoals veldsla, postelein of rucola. En ik maak pesto van verschillende bladen. Over het algemeen eet ik nu gezonder, lekkerder en meer vegetarisch.”

Heb je weleens te maken met vooroordelen nu je een boerin bent?
“Ik heb het idee dat mijn generatie bewuster wil leven en generatiegenoten begrijpen mijn keuze meestal, maar het algemene beeld dat we hebben van boeren is nog altijd kortzichtig. Alles ligt in de supermarkt klaar en niemand die zich bekommert om hoeveel de boer hieraan heeft verdiend of waar het überhaupt vandaan komt.”

Word je ooit weer huisarts?
“De ideale situatie zou een huisartspraktijk zijn met een tuin waar ik kan tuinieren. Dat is ook het onderwerp van mijn eindwerk: hoe werken in de natuur ons gezonder kan maken. Ik denk soms weleens: gooi ik hier nu al mijn jaren studie weg? Maar uiteindelijk kan ik alles wat ik tot nu toe heb geleerd heel goed met elkaar combineren. Ik leer nog elke dag bij.”

Meer info: Stadsakker en www.landwijzer.be
Foto’s: Sarah Van Looy
Lees de hele reeks Boeren van de Toekomst

Schrijf je reactie

Colofon

Adres Redactie

Toko Space t.a.v. Charlie Magazine
Statiestraat 139
2600 Antwerpen