Openhartig

Het seksleven zoals het is: de langeafstandsrelatie

Het seksleven zoals het is: de langeafstandsrelatie

In seksscènes in films zien we meestal strakke lijven gehuld in mooie lingerie, die elegant over elkaar heen liggen kronkelen. Maar seks in het echte leven is een stuk morsiger en complexer. Daarom geven wij een eerlijke inkijk in onze slaapkamer, zonder taboes en verbloemingen. Van een onenightstand tot soloseks, zo gaat het er écht aan toe! Vandaag: seks in een lange-afstandsrelatie.

Mijn voorlaatste zomer was een wilde. Ik was vrijgezel en deelde met vrienden in het buitenland een appartement. Ik ging onbezonnen dansen op festivals en in café’s, knoopte vlotjes gesprekken aan met onbekenden en prikte verschillende seksuele avonturen op mijn kerfstok. Ik nam het ervan. Want eenmaal weer thuis zou er een einde komen aan die losse moraal, zo nam ik me voor.

“Die zomer voelde ik me heerlijk begeerlijk. Mede daardoor was onze eerste keer zo passioneel.”

Een paar dagen voor ik weer naar België verhuisde, ontmoetten hij en ik elkaar. Het was een zomerse zondag en er was een dansfeest in een park. Ik voelde me lekker in m’n vel en kletste met allerlei nieuwe mensen. Toen ik hem zag, vielen m’n ogen uit m’n kassen. Hij was exotisch, goed gekleed en breedgeschouderd. Toen hij mijn blik nieuwsgierig beantwoordde, zag ik dat de aantrekking wederzijds was. Ik stapte op hem af, we flirtten in elkaars oor en mijn vrienden fluisterden me toe dat dit een leuke jongen leek. Ik gebruikte de drukte van het feest als excuus om tegen hem aan te dansen. Hij streek met zijn handen van mijn taille langs mijn heupen over mijn billen. We zoenden en ik ging er vanuit dat ook deze ontmoeting welgeteld één avond zou duren. Maar de kiem van wat later een langeafstandsrelatie zou worden, was gelegd.

Die zomer voelde ik me heerlijk begeerlijk. Mede daardoor was onze eerste keer zo passioneel. Bovendien was hij speels én ruw, dominant én respectvol. Hij had een kathedraal van een penis, bewoog alsof seks zijn roeping was en kon zijn orgasme net zo lang uitstellen als hij dat zelf wilde. Ik was in trance.

Hoezeer ik ook in de wolken was, ik moest ook weer mijn koffers pakken en terugkeren naar huis. Sindsdien is het tussen hem en mij wat aan en af geweest, wat ja en nee. Hij is mij een paar keer komen bezoeken, en ik hem. Onze relatie was niet zo definieerbaar. Ik had niet meteen plannen om te verhuizen en hij ging zijn stad evenmin verlaten. Over die vaagheid heb ik me al behoorlijk het hoofd gebroken, want welke regels bestaan er binnen een ondefinieerbare relatie? En wat brengt de toekomst? Tegenwoordig plakt er wél een definitie op ons: langeafstand met exclusiviteit en de intentie om in een niet al te verre toekomst wél samen te wonen.

“Ondeugende foto’s versturen is even leuk als ze krijgen.”

Op dit moment zijn we ongeveer één keer per maand een viertal dagen samen. Dan hebben we één tot drie keer seks per dag. Die is nog altijd passioneel, zij het niet meer zo buitengewoon als die eerste keer. Zou het komen omdat het vrijblijvende er af is? Of omdat ik weer hormonale anticonceptie gebruik die het wilde beest in mij wat tempert? Of omdat er in tussentijd toch wel wat beslommeringen bij zijn komen kijken? Wellicht een combinatie.

Vier dagen samen, dat betekent gemiddeld zo’n zesentwintig ochtenden per maand alleen opstaan. Dan vrijen we elkaar op met ondeugende foto’s en filmpjes. Die foto’s moet ik vaak opnieuw nemen. Net niet alles prijsgeven + mijn vormen goed laten uitkomen + enkel neutrale attributen in de achtergrond, dat blijkt een lastige combinatie. Vaak zag ik toch een lelijke huidvouw over het hoofd, sluipt er in de prent een wc-rol binnen, of een stuk behangpapier waarvan de kleur niet bij mijn slipje past. Wanneer de foto wel voldoet en ik op het logo van de papieren vlieger tik, krijg ik kriebels. Ondeugende foto’s versturen is even leuk als ze krijgen.

Begrijp me niet verkeerd. Het kostuum van stoeipoes draag ik graag, maar dat van grapjas staat me ook. Ik stuur hem net zo goed ongeschminkte selfies waarop ik een dubbele kin trek. Hij stuurt me GIF’s waarin hij knipoogt, een selfie in bloot bovenlijf wanneer hij net uit de douche komt, maar ook groepsfoto’s met zijn vrienden wanneer ze samen op restaurant gaan, stills van grafisch werk, of een eenvoudige spaghetti die hij net op tafel toverde.

“Alle natmakende foto’s ten spijt, het mooiste moment beleef ik wanneer ik wél naast hem wakker word.”

Dat maakt dat een groot deel van onze relatie eigenlijk een fotoreportage is. De meeste foto’s zijn dagdagelijkse dingen, maar de deelverzameling geile prentjes helpen me wel wanneer ik zin heb in seks, maar zijn lijf niet bij me heb. Gelukkig leg ik de hand graag aan mezelf. Dat is overigens de enige manier waarop ik kan klaarkomen. Wanneer hij bij me is, maakt hij het wel intenser. Terwijl ik precies de juiste druk over de juiste punten wrijf, streelt hij mijn tepels en kneedt hij mijn billen. Dan vraag ik hem om fantasieën in mijn oor te fluisteren, tot ik van de combinatie van al die dingen klaarkom.

Overigens alle natmakende foto’s ten spijt, het mooiste moment beleef ik wanneer ik wél naast hem wakker word. Wanneer hij me met zijn nachtbeugel de eerste lieve woorden van de dag toelispelt. De overige zesentwintig dagen bestaan uit vol- en zoet houden, uit foto’s van nieuwe kapsels, emoticons van perziken en aubergines, een streepje groen in onze respectievelijke steden en zo nu en dan een vunzige verrassing.

Lees alle verhalen uit de reeks Het Seksleven zoals het is
Foto: Istock

Schrijf je reactie

Colofon

Adres Redactie

Toko Space t.a.v. Charlie Magazine
Statiestraat 139
2600 Antwerpen