Als mannen een clitoris hadden gehad, zouden ze wedstrijdjes gedaan hebben wie de grootste had, ‘m eindeloos hebben nagetekend op de muren van het middelbareschooltoilet en pillen hebben uitgevonden in geval van impotentie of andere problemen. Feit is dat de clitoris, het belangrijkste vrouwelijke genotsorgaan, lang is onderdrukt en te weinig is onderzocht en besproken. Gelukkig is er nu Het Clitorisboek van Alexandra Hubin & Caroline Michel! Charlie-leden lezen nu een voorpublicatie.
Toen we besloten om een week samen door te brengen om aan dit boek te werken, hebben we tegelijkertijd een workshop georganiseerd om met een tiental vrouwen over hun relatie met de clitoris te praten. We wilden weten hoe hun clitoris reageerde op strelingen, maar ook wat zij daarbij voelden. Hun getuigenissen – alsook de talloze opmerkingen over en weer – waren erg waardevol voor een groter begrip van de fysiologische reacties van de clitoris en haar beloften in termen van genot. Want de clitoris wordt inmiddels wel bestudeerd en beter begrepen, maar wie kunnen er beter over hun leven, hun dagelijks bestaan en hun emoties vertellen dan de clitorissen zelf?
Het was dus de dag van de tien clitorissen, en met die van ons erbij twaalf. Tien clitorissen rond een grote tafel, allemaal anders (in theorie). Tien clitorissen van alle leeftijden, met meer of minder ervaring, eetlust, karakter. Het leek ons absoluut noodzakelijk om vrouwen het woord te geven, vooral om tot een uitwisseling te komen. Ons doel was niet om er een (mini)studie aan te ontlenen of er getallen uit te distilleren. We wilden gewoon dat er, door elke vrouw het hare te laten zeggen, reuring ontstond rond het vrouwelijke seksuele orgaan. Het principe was steeds duidelijk: wij stelden ze vragen en zij antwoordden schriftelijk. Daarna gooiden we de antwoorden door elkaar en lazen ze samen. Soms liet een vrouw weten dat het haar antwoord was, enthousiast geworden door de verschillende commentaren die haar visie opriep. Deze methode maakte het mogelijk dat iedere vrouw zich op haar gemak kon voelen, waardoor er na twee uur geen anonimiteit meer bestond en het confidenties begon te regenen.
“Afhankelijk van wat je doet en wat je probeert, presenteert de clitoris zich soms in een andere gedaante en met een ander humeur.”
Het horen van opmerkingen als ‘O, beleef jij dat zo?’, ‘Ik ben er dol op, maar ben waarschijnlijk de enige’, ‘Dat heb ik, geloof ik, nog nooit gevoeld, hoe doe je dat?’, was buitengewoon interessant. De vrouwen vergeleken zich met elkaar om inspiratie op te doen, niet om zichzelf omlaag te halen. Ze waren verbaasd, stelden elkaar veel vragen, werden nieuwsgierig en zijn allemaal vertrokken met een glimlach rond de lippen (als we ons zo mogen uitdrukken) en met veel zin om hun clitoris beter te leren kennen.
We zullen haar blijven tegenkomen. Afhankelijk van de tijd, de verschillende contacten en van wat je doet en wat je probeert, presenteert de clitoris zich soms in een andere gedaante en met een ander humeur. Je blijft je hele leven nieuwe dingen ‘leren’ – dat herhalen we vaak, ja – en het intieme verhaal van die tien clitorissen (met wie we koffie hebben gedronken en tekeningen van vulva’s hebben gemaakt), heeft het ons bevestigd. Het is toch geweldig om tegen jezelf te kunnen zeggen dat de seksualiteit een veld vol mogelijkheden is, een wandeling zonder einde, een draaimolen die een massa verrassingen voor ons in petto heeft. Mede door al deze getuigenissen willen we het vrouwelijk genot niet als een mysterie omschrijven, maar als een ‘aangename onzekerheid’. Deze formulering kwam ineens bij ons op en is ons bijgebleven.
Tussen haakjes, kennen jullie deze? Twee clitorissen komen elkaar tegen, zegt de een tegen de ander: ‘Hé, ik heb gehoord dat jij frigide bent.’ Zegt de ander: ‘O, dat zijn boze tongen die dat beweren.’ (Leuk!)
De beloften van de clitoris
Zodra je er open voor staat reageert de clitoris op strelingen. Dat veroorzaakt niet alleen lichamelijke reacties, maar ook een heel scala aan gevoelens die vrouwen met verschillende uitdrukkingen en metaforen beschrijven. Elke vrouw verwoordt de extase op haar eigen manier.
“Hoe meer je loslaat, hoe meer je de controle verliest, wat het genieten intenser maakt.”
We zijn onze workshop begonnen met praten over wat we voelen en we kunnen niet anders zeggen dan: de clitoris is een inspirerend orgaan. Zo opwindend dat je er twee, drie of twaalf zou willen hebben. Elke vrouw schreef op een post-it wat ze voelt als haar clitoris wordt gestreeld. Hier zijn de resultaten (ook wat wij opschreven): ‘Warmte’; ‘Iets dwingends, je moet haar bespelen, steeds weer opnieuw’; ‘Geluk’; ‘Een reis, een andere wereld’; ‘Een gevoel van welbehagen’; ‘Een vuurbol’; ‘Ik vergeet alles en dat gaat zo ver dat ik de sensatie niet kan beschrijven’; ‘Een glimlach op mijn geslacht’; ‘Mijn hele lichaam rilt en ontsnapt me’; ‘Al het genot van de wereld in één orgaan’; ‘Hoogte’; ‘Warmte en rillingen’; ‘Mijn lichaam golft en mijn clitoris trekt het omhoog’.
De brandende vraag was natuurlijk de volgende: zijn die gevoelens hetzelfde bij soloseks? Het antwoord van de meeste vrouwen luidde dat dat niet het geval is. Dat soloseks iets anders is, directer, mechanischer. Als je met zijn tweeën vrijt, voegt het samenzijn wellust en zelfs poëzie aan de gevoelens toe. Een uitwisseling tussen twee personen verheft het genot. Voor andere vrouwen is masturbatie de beste weg om tot genot te komen. Sommige vrouwen ten slotte wisten te vertellen dat, alleen of met zijn tweeën, de gevoelens elkaar heel dicht benaderen. Volgens hen hangt alles samen met overgave. Hoe meer je loslaat, hoe meer je de controle verliest, wat het genieten intenser maakt.
De natuurlijke reacties van de clitoris bij prikkeling
Bij opwinding vullen alle delen van de clitoris zich met bloed en zwellen op (zoals bij de penis). Hoe meer je de drempel van het genot nadert, hoe meer de glans uit haar schuilplaats komt en zich uitstrekt. Als het vuurwerk losbarst komt ze zo ver omhoog dat ze zich in haar capuchon verbergt. De clitoris kan zich oprichten als reactie op seksuele prikkelingen door aanraking (in- of uitwendig) of door gedachten (sommige gedachten kunnen ons opwinden). Maar ook ’s nachts kan dat onbewust gebeuren. Tijdens de remslaap kan zich een zwelling van de clitoris voordoen, die gepaard gaat met het nat worden van de vagina. Dat hoeft niet per se iets te maken te hebben met een of andere erotische droom. Het betreft domweg een natuurlijke reactie van het lichaam, dat ’s nachts aan het ‘werk’ is: het onderhoudt de mechaniek van onze seksuele organen. Het speelt garagehouder en gaat na of alles goed geolied is. Daarom hebben we nachtelijke erecties. Dit geldt voor zowel mannen als vrouwen.
“Tijdens de remslaap kan zich een zwelling van de clitoris voordoen, die gepaard gaat met het nat worden van de vagina.”
Tijdens onze workshop besloten we dus om een beetje te gaan slapen. Nee hoor, dat is een grapje. We wilden weten hoe de glans van de aanwezige ‘tien clitorissen’ bij opwinding reageerde. En we hebben een lijstje van uiteenlopende reacties kunnen opstellen: sommige vrouwen constateerden dat de clitoris zwol naarmate de opwinding steeg, één vrouw zei dat ze haar clitoris ‘naar buiten voelde komen’ alsof ze gedwongen werd haar schaamlippen uiteen te doen en haar benen te spreiden, weer een andere onthulde dat haar clitoris rood werd (een combinatie van gebrek aan adem en verlegenheid?). Drie vrouwen zeiden dat ze tijdens de daad niet op hun clitoris letten en twee andere hadden geen antwoord op onze vraag. Ze hadden niets bijzonders opgemerkt, alsof hun clitoris zich discreet opstelde, maar ze hadden wel gevoeld dat er genot in opkwam.
Als het tijd is voor een pauze
Als mannen eenmaal zijn klaargekomen, hebben ze een pauze nodig voor ze opnieuw een erectie kunnen krijgen. Dat noemen we dan de herstelperiode. Een onontbeerlijke pauze, qua duur verschillend voor iedere man en afhankelijk van leeftijd, lichamelijke conditie, gezondheid en onze (en zijn) behoefte om het ‘beest’ na een eerste ronde weer wakker te schudden. En de clitoris, hoe zit het daarmee? Als zij, net als de penis, erecties kent, heeft ze dan ook rustpauzes nodig (‘Doei, ik neem vakantie’)?
Aan getuigenissen hierover geen gebrek tijdens de door ons geleide workshop. Sommige vrouwen hebben na het orgasme een zeer gevoelige clitoris. Ze willen dat zij wordt ontzien en verlangen naar een pauze. Als er sprake is van andere strelingen (of bij penetratie) kunnen ze echter wel genot ervaren. Maar de glans moet even met rust worden gelaten. Andere vrouwen hebben geen behoefte aan een time-out, of misschien een van maar enkele minuten, en voelen zich al snel weer opgewonden. Drie vrouwen onder de genodigden hadden geen behoefte aan een pauze en kenden meervoudige orgasmes, al gebeurde dat niet bij iedere vrijpartij. Het is dus bij elke vrouw anders.
Het heeft geen zin om tegen jezelf te zeggen dat sommige vrouwen het ene orgasme na het andere kunnen krijgen en dat je moet proberen hetzelfde te bereiken. Het is ook zinloos om je vreemd te voelen omdat jij er meerdere krijgt, terwijl andere vrouwen al snel hun benen sluiten. Elke vrouw moet haar eigen bijzonderheden ontdekken, waaronder haar behoefte aan pauzes, en dan maakt het niet uit of die zich uitstrekken over tien seconden, drie uur of een week. De wetenschap zegt hier althans niet veel over.
Speelt de grootte van de glans een rol bij het genot?
Over de afmetingen van de penis en zijn rol bij het genot zijn duizenden regels geschreven. Maar de afmeting van de clitoris, zou die invloed hebben op het genot? En de plaats waar ze zich bevindt? Om de kwestie te bestuderen (en dat gebeurt te weinig) hebben onderzoekers dertig vrouwen gerekruteerd: tien met symptomen van anorgasmie, en twintig die moeiteloos klaarkomen. Een mri verder en de maten eenmaal genomen, beantwoordden deze vrouwen een lijst met vragen over hun seksuele leven.
“Elke vrouw moet haar eigen bijzonderheden ontdekken, waaronder haar behoefte aan pauzes.”
Conclusie: de vrouwen met een grotere glans die bovendien dichter bij de ingang van de vagina lag (de obsessie van Marie Bonaparte) zouden gemakkelijker klaarkomen, vooral omdat de glans door zijn afmeting en ligging gemakkelijker geraakt zou kunnen worden. Omdat het aantal proefpersonen gering was en de vrouwen zelf over hun klaarkomen getuigden – alles is betrekkelijk – trokken de onderzoekers geen vergaande conclusies (en daar zijn we het beslist mee eens). Nu zouden we nog graag zien dat er meer studies over dit onderwerp werden uitgevoerd.
Het priapisme of het syndroom van de eindeloze erectie
De clitoris kent erecties. Maar kan ze ook aan priapisme lijden? Bij de man spreek je van priapisme als er na vier uur nog geen einde is ge- komen aan een erectie. Welnu, kan onze vriendin de clitoris even stijf worden en dat net zo lang blijven? Het schijnt te kunnen: er zou zich bij de spoedeisende hulp van een Amerikaans ziekenhuis een vrouw hebben gemeld die al vijf dagen leed aan pijn in de clitorale zone. Ze had moeite met lopen en zitten (inderdaad niet gemakkelijk!).
Haar clitoris was erg gezwollen, hard en zag paars. Onderzoekers hebben het uitgezocht: er was hier wel degelijk sprake van vrouwelijk priapisme. Men ging ervan uit dat het te wijten was aan het gebruik van medicijnen uit de familie van de antidepressiva of andere psychofarmaca. Dit bij mannen zeldzame verschijnsel is bij vrouwen nog veel zeldzamer. Wees niet teleurgesteld als het je nooit is overkomen: het doet verschrikkelijk veel pijn.
Schrijf je reactie