Zijn eerste keer

Dit artikel komt uit ons 3e bookzine. Je kan dit hier kopen of online lezen via Blendle.

Breed lachend en met open armen komt Elise aangelopen. De zon geeft haar bruine haren een gouden gloed. Ze is nog te ver om haar goed te kunnen zien, maar toch kan ik bijna de pretlichtjes in haar ogen onderscheiden. Ik zit op de bagagedrager van mijn fiets en  zwaai naar haar.

‘Hoera! We zijn ervan af!’, roept ze. Een leerkracht die toezicht heeft op de speelplaats gebaart kwaad dat ze stil moet zijn, omdat er nog examens bezig zijn.

Terwijl ze haar fiets losmaakt, vraag ik hoe het ging.

‘Ça va wel, het viel beter mee dan verwacht. Bij u?’

Ik vertel haar dat de zon recht in mijn gezicht scheen, dat er geen zuurstof leek te zijn en mijn zwart pak met die 27 graden echt als een kokende dwangbuis voelde, maar dat het verder wel oké ging. En dat Meneer Vereecken zei dat ik er zeker door was.

Een gevoel van blijheid en vrijheid overvalt me als we de schoolpoort doorrijden, grind knerpt onder onze banden en Elise schaterlacht om een woordgrap van uitzonderlijk laag niveau.

***

Terwijl we boterhammen eten op haar terras, bots ik onder tafel af en toe zachtjes tegen haar been. Bij het afruimen strijk ik kort en onopvallend met de rug van mijn hand langs haar arm. De hele tijd probeer ik haar subtiel aan te raken, maar volgens mij heeft ze het niet door. Ze is zo mooi, zo hilarisch en zo spontaan. Ik hoop echt dat ze mij ook leuk vindt.

***

‘Oké, op de een of andere manier is het opeens keimooi weer, maar gingen we eigenlijk niet ‘The Notebook’ kijken?’ Plagend kijkt ze me aan. Ik smelt.

Weken geleden ondertussen, hadden we een gesprek over onze favoriete films, en omdat zij ‘Lord of the Rings’ zou kijken om mij een plezier te doen, moest ik als tegenprestatie ‘The Notebook’ met haar bekijken.

Ik doe alsof ik tegen mijn zin ‘ja’ zeg, maar eigenlijk hoop ik dat dit een kans wordt om haar te kussen of zo. Dienen van die vreselijke weenfilms daar dan niet voor?