Voor het eerst sinds 2001 stond ik weer op het Autosalon. Vijftien jaar geleden stond ik er als piepjonge, strakke twintiger hostess te wezen en werd er niet veel meer van me verwacht dan te weten dat ik op het Autosalon stond en welk merk ik vertegenwoordigde. Deze keer was ik informant en dat impliceert dat ik meer kon vertellen dan waar de wielen aan een auto zitten.
Het automerk in kwestie gebood de geselecteerde stewards dus een grondige cursus te volgen. Logisch ook: iemand die van wanten weet en achter het merk staat, wekt vertrouwen op bij potentiële kopers. Eerst gingen we thuis aan de slag via e-learning (Wikipedia is thuis nooit eerder zo drukbezocht geweest. Monocoque aluminium architectuur, zegt u? ), later door drie lange dagen op cursus te gaan.
In de cursus zaten vrouwen van alle leeftijden die praatten over velgen, double wishbone ophanging, tractie en elektrische stuurbekrachtiging.
De helft van de cursisten in die groep waren vrouwen. Jonge vrouwen en vrouwen van ‘gevorderde’ leeftijd die praatten over velgen, double wishbone ophanging, tractie en elektrische stuurbekrachtiging. Vrouwen die de sleutels van tafel gristen wanneer het moment van de testdrive aanbrak en ze mochten gaan sjezen met de bakken die ze ook theoretisch hadden leren kennen.
Er bestaan veel clichés over dames achter het stuur. En hoewel sommigen er echt om vragen, wil ik de vier onderstaande graag even tackelen.
Cliché 1: vrouwen kunnen niet parkeren
Pardon? Oké, nog niet zo lang geleden zag ik een jonge dame gezellig een buxus in een terracotta pot opzij manoeuvreren toen ze wilde parkeren. Die stond immers in haar baan en dode hoek. En dus moffelde ze het ding wat opzij en achteruit. Niets gehoord, niets gevoeld, auto netjes geparkeerd en iedereen blij. Maar zelf plooide ik vroeger vlotjes de camionette van mijn toenmalig lief in een klein vakje. Meneer wilde een camionette, maar het gedrocht geparkeerd krijgen, dat was duidelijk een ander paar mouwen. Mijn vader is dé ultieme brokkenpiloot. Geen enkel voertuig zat zonder bluts of buil. Er was altijd wel een paaltje, een muurtje of een pilaartje in de ondergrondse parkeergarage dat hij of zijn parkeersensoren begot niet hadden opgepikt. Laatst begaf hij zich in de ondergrondse in Gent. Bij het binnenbollen duwde hij iets te bruusk op de rem, waardoor hij piepend tot stilstand kwam voor de slagboom, zichzelf daarbij naar voor katapulteerde en zodoende een lap op de claxon gaf. Tot zover een vlotte entree. Iets later knalde hij zijdelings op een betonnen pilaar, ondanks de hysterisch piepende parkeersensoren. Zaak gesloten.
Cliché 2: vrouwen kunnen niet rijden op de autosnelweg
Vrouwen rijden op de autosnelweg doorgaans iets rationeler aan dan mannen. De autosnelweg staat voor ons niet gelijk aan het circuit van Zolder. Neem nu bijvoorbeeld bumperkleven, daarvan weten we dat we in geen miljoen jaar nog op tijd kunnen stoppen als die voor ons plots in de remmen gaat. We houden dus een veilige afstand. En die veilige afstand kán best aan 120 kilometer per uur. Afstand heeft niets te maken met snelheid, noch krijgt dat bumperkleven je meer dan twee minuten eerder op je bestemming. Ook ander haantjesgedrag, zoals rechts inhalen om een statement te maken of neurotisch voorbijsteken omdat men zelf net is ingehaald, is doorgaans niet aan ons besteed.
Cliché 3: vrouwen weten niets van auto’s
Wel … Sommigen niet, nee. Maar dat heeft niets te maken met een aangeboren, biologisch bepaalde, gendergerelateerde afwijking. Dat heeft te maken met interesse. Vrouwen kunnen wel degelijk veel van auto’s weten, dat bewijzen althans de exemplaren die ik nu heb leren kennen. Op internet is er bovendien ook veel te vinden, het is maar een tip. Beste dames, laat u niet meer oplichten door de garagist. Google that shit!
Of Facebook het.
Cliché 4: vrouwen hebben geen richtingsgevoel
Je hebt er die verloren lopen op een luchthaven terwijl de info met koeien van letters op de borden staat. Ik noem geen namen. Maar in mijn huishouden ben ik degene met de aangeboren navigatieskills en is mijn man degene die – mocht hij niet over een GPS beschikken – via Nederland naar Spanje zou rijden. Geen greintje oriëntatievermogen te bespeuren. Mijn Hyacinth Bucket-commentaar doet er, toegegeven, weinig goeds aan. Oriëntatie heeft volgens mij alles te maken met alert zijn en kunnen onthouden. Zodoende herken ik althans de punten waar we passeerden en draai die voor de terugrit gewoon om. Onthouden vrouwen slechter dan mannen? De dagelijkse praktijk leert ons nochtans iets helemaal anders … *grijns* Theorieën over het verschil in richtingsgevoel tussen mannen en vrouwen variëren tussen de invloed van het testosterongehalte, de empathische kijk op de wereld dat het perspectief van vrouwen zou veranderen en simpelweg voldoende zelfvertrouwen hebben om je instinct te volgen.
Wie niet waagt, blijft maagd. Menig dame moet zich gewoon eens realiseren dat auto’s onze kryptonite niet zijn.
Ik geloof dat zelfvertrouwen aan de basis ligt van veel kunnen. ‘Wie niet waagt, blijft maagd’, wordt weleens gezegd. Ik wil niet pleiten voor Johnny-gedrag op de autosnelweg en ik vind ook niet dat we met z’n allen een abonnement moeten nemen op Car Magazine, maar ik denk wel dat menig dame zich gewoon eens moet realiseren dat auto’s onze kryptonite niet zijn.
Onderzoek heeft al aangetoond dat vrouwen wel degelijk betere chauffeurs zijn. Geloof dat! De selffulfilling prophecy dat vrouwen niet kunnen rijden, houdt al evenveel steek als zeggen dat mannen niet kunnen koken. Want ook dat werd tot voor kort beweerd.
En kijk…
5 reacties
Hahaha !
Interesse moet er vast en zeker zijn en het is leuk om vast te stellen dat je op een bepaald moment, méér van auto’s afweet dan je mannelijke gesprekspartner .
Voor een vriend die om de 6 maanden een nieuwe bedrijfswagen kreeg en er nòòit mee kon parkeren – jij die vlekkeloos in een spaarzaam gaatje kreeg ( toeval natuurlijk … ) . Maar ik heb tòch het gevoel dat ‘genetische aanleg ‘ voor een deel meespeelt , vooral van de mama kant dan 😉
Gelukkig heb ik de rijkunsten inderdaad niet geërfd…
Er is slechts een klein verschil tussen de rijkunsten van mijn vrouw en die van mij…. Dat ze meer voorsprong heeft dan dat, zal ik niet publiekelijk toegeven 😉
Leuk artikel! Ik ken veel vrouwen die goed kunnen rijden en parkeren en reken mezelf daar ook onder. En oriëntatie, jawel hoor. Als ik één keer ergens naar toe ben gereden, gaat het de tweede keer zonder plan of gps. Verder vrees ik geen vrouwen in het verkeer, maar eerder mannen en blijkbaar terecht!
Cijfers van Touring:
Vrouwen zijn minder vaak betrokken bij zware ongevallen dan mannen. Ze zijn ook voorzichtiger, want ze nemen minder risico’s.
De cijfers op een rijtje:
64% van de mannen rijdt meer dan 50 km/u in de bebouwde kom, tegenover 48% van de vrouwen.
92% van de bestuurders die betrokken zijn bij ongevallen en die positief blazen bij een alcoholcontrole zijn mannen.
78% van de ongevallen veroorzaakt door flauwvallen of inslapen, gebeurt door mannen.
83% van de bestuurders die aangehouden worden voor onvrijwillige doodslag ten gevolge van een verkeersongeval, zijn mannen.
(bron: https://emag.touring-verzekeringen.be/auto/2013/februari/vrouwen-stuur.html)
Ok, daartegenover staat een kleine paradox. Vrouwen zijn wel degelijk vaker betrokken bij een ongeval dan mannen. Maar! Dat gaat over lichte aanrijdingen, ongevallen zonder gevolgen.
Hehe, lucht op om dit effe neer te pennen.
PS: Blijkt ook dat hitsige mannen in het verkeer eens ze papa zijn geworden, hun rijstijl aanpassen. Met een MaxiCosi naast je, heel sportief gaan rijden, wordt plots een beetje belachelijk. De baby zal alvast niet onder de indruk zijn.
Ik denk dat veel mannen bij de komst van een kind (misschien voor de 1e keer) meer aan een ander beginnen te denken. En mijn iets meer defensieve kant denkt dan.. misschien voelen ze dan eindelijk hoe waardevol ze voor iemand anders kunnen zijn.