De deur van het toilet wordt meestal angstvallig dichtgehouden. Wat binnen gebeurt, is voor de buitenwereld een goed bewaard geheim. Deze dappere schijters maken voor een keer een uitzondering en laten zien hoe zij kakken, al dan niet met schaamrood op de wangen. Tekst en foto’s: Jozefien Wouters
Soe: “Als comedian kom ik wel eens in aanraking met kak- en pishumor. Vaak wordt dat beschouwd als een eerder flauw en goedkoop genre. Ik ben het daar eigenlijk niet mee eens. Een vriend die tijdens een serieus gesprek plots scheetgeluiden begint te maken? Hilarisch! Racistische en seksistische moppen, die vind ik pas plat!”
Jef: “Ik kan al op de grote wc, maar af en toe ga ik nog wel eens per ongeluk op het potje. Dat is leuk, want zo kan ik de worst beter zien. Ik kijk altijd naar mijn kaka als ik gedaan heb. Die is vaak in de vorm van de J, de eerste letter van mijn naam. Ik heb er ook al eens gehad in de vorm van een slak, een boom en een slang.”
Annelies: “Thuis heb ik een composttoilet in een soort hutje in de tuin. Heerlijk, zo kakken met de deur open en een uitzicht op de natuur! In onze pop-up zaak in Berchem was dat natuurlijk niet haalbaar. Hier hebben we een ‘normale’ toilet. Jammer, want ik zit echt niet graag in zo’n klein hokje. Het liefst zou ik de deur wagenwijd openzetten, maar ik denk niet dat onze klanten dat zouden appreciëren.”
Janne: “Ik heb altijd al gevoelige darmen gehad en was vroeger vaak geconstipeerd. Als ik dan toch kon gaan, voelde het alsof ik drie kinderen moest baren. Tot ik zo’n halfjaar geleden besloot veganist te worden. Sindsdien gaat het een pak beter met mijn darmen. Ik kan nu vaker gaan én de verlossing gaat een pak vlotter. Dat mijn stoelgang wel eens groen kleurt dankzij mijn gezonde smoothies neem ik er met plezier bij.”
Bart: “Als je tijdens het reizen een Franse wc tegenkomt, is dat altijd even schrikken. Toch vind ik dat hurken op zich een aangename houding. Mij helpt het om voor de grote boodschap heel mijn broek uit te doen. Zo voel ik me vrijer en kan ik beter bewegen. Zelfs mijn sokken zwier ik even uit. Dan kan ik me afduwen en komen mijn benen wat hoger. Alles voor de ideale kakhouding!”
Baasje Annick over Trudi: “Trudi is twaalf jaar en heeft veel problemen met haar stoelgang. Ze kan soms dagenlang geen kaka doen. Daarom gaan we met haar naar de acupunctuur. Wij moeten als baasje dan via aanraking onze energie doorgeven. In het begin deden we er nogal sceptisch over, maar gek genoeg werkt het écht. Als we thuiskomen, legt Trudi meteen een drolletje.”
Kort na dit interview overleed Trudi aan de gevolgen van dementie. Ons medeleven gaat uit naar de baasjes en vrienden van deze trouwe viervoeter.
Gina: “Als verpleegster in een woonzorgcentrum voor mensen met dementie heb ik een hectische job. Enkel op het toilet kan ik even alleen zijn en tot rust komen. Maar zelfs dan staan er soms bewoners op de deur te kloppen. Die moeten dan maar even wachten, ook verpleegsters moeten af en toe eens kakken.”
Tijmen: “Al elf jaar lang lees ik hetzelfde magazine op het toilet. Ik was vroeger een rasechte gamer en wilde mijn passie altijd en overal met me meedragen, dus ook tijdens de grote boodschap. Zo kwam ik terecht bij Power Unlimited, een maandelijks gamemagazine met heel wat kak- en pishumor. Eigenlijk vind je online veel sneller gamenieuws, maar het is nu eenmaal een gewoonte geworden. Het hoort bij mijn toiletbezoekjes.”
Mama Charlotte over Anna Elisa: “Anna Elisa is vaak geconstipeerd en daar ziet ze soms echt van af. Haar overgrootmoeder gaf me de tip om haar op deze manier vast te houden. Het is de beste houding voor een vlotte stoelgang en het helpt echt. Haar gezichtje na de verlossing doet iedereen smelten.”
Loriene: “In mijn vriendenkring merk ik weinig taboe rond ontlasting. Ik zit al heel lang bij de scouts en daar kakken we op een hudo, een houten stelling boven een put. Dat is steeds een hele ervaring. De meisjes gaan meestal samen. Dan zitten we lekker gezellig naast elkaar te kakken, zonder enige gêne. Tenzij iemand diarree heeft, dan is het wel een klein beetje gênant.”
Ruud: “Ik ben een ochtendkakker, dan ga ik soms vier keer na elkaar. Een leuk interieur maakt die bezoekjes aangenamer. Mijn oudste dochter heeft mijn toilet ingericht met foto’s en een spiegel. De plantjes voegde ik er zelf aan toe. Als herborist heb ik een grote passie voor de natuur. Zo lees ik ook vaak de tuinkalender op het toilet. Uiteindelijk is stoelgang ook maar gewoon mest.”
Schrijf je reactie