Wat een mooie dag vandaag. Echt een dag om een trucje mee te geven. Dit keer: voor iedereen die soms een beetje worstelt met zijn of haar leeftijd: een kort antimidlife-trucje. Tussen de soep en de patatten. Tussen de luiers en de rolstoel.
Rimpels zien verschijnen, vetrolletjes moeilijker kwijtraken, jongeren een tikje meewarig zien kijken naar je nieuwe sneakers. Tja, op een dag ben je veertig.
Terwijl ik dit schrijf, ben ik 46 en ik zeg het eerlijk: echt leuk vind ik het niet. Het is een beetje ‘op de speelplaats staan en met sommige spelletjes niet meer mogen meedoen’. Omdat het simpelweg pathetisch zou zijn als je je zou blijven opdringen.
Je hebt mensen die het talent hebben om ouder te zijn, en je hebt mensen bij wie het simpelweg niet zo goed past. Omdat het eeuwige speelvogels zijn. Zo iemand ben ik.
Dus ja, wat is dat op de tanden bijten, zeg.
Op een dag ben je veertig en zie je jongeren een tikje meewarig naar je nieuwe sneakers kijken.
Ik heb er veel over nagedacht. En toch een trucje gevonden.
Ik zie het zo: als je jong bent, en fris, en mooi, dan kijkt iedereen naar jou. Je vángt het licht.
Het geheim van mooi ouder worden, is: zélf licht beginnen te geven. Door wat je hebt meegemaakt, weet je zoveel meer. Over hoe het leven je kan jennen, maar ook over hoe één goed idee kan volstaan om je veerkracht terug te vinden. Je weet dingen over de liefde, over warmte, over echte vriendschap.
Het is nu tijd om te verlichten.
Om het licht te zíjn in plaats van erin te gaan staan. Om anderen te verwármen in plaats van het vuur te zoeken.
Ik heb het uitgetest, en ik sta er nog steeds versteld van hoe mensen zich dicht bij me komen koesteren. Warmte is on-weer-staan-baar.
Word niet oud en bitter. Word warm. En licht.
Foto: Emilie Plouvier
Schrijf je reactie