Update

Waarom bookzine 10 ons laatste printnummer is

Waarom bookzine 10 ons laatste printnummer is

Begin 2019 sloten we een succesvolle fundraising af. Samen met meer dan 1.000 lezers, verenigingen en organisaties haalden we €100.000 op om ons magazine een jaar lang verder te zetten en intussen op zoek te gaan naar een duurzame oplossing. Nu het einde van het jaar bijna in zicht is, is het tijd voor een stand van zaken.

De voorbije 10 maanden hebben we alles op alles gezet om ons magazine te kunnen blijven uitbrengen. We gingen langs bij mediahuizen, uitgeverijen en productiehuizen met de vraag om een structurele samenwerking. Overal werden we enthousiast ontvangen. Dat Charlie een mooi merk is en een waardevolle stem in het medialandschap, hoorden we. Maar telkens volgde een tijdje later de boodschap dat er intern te veel uitdagingen of andere prioriteiten waren. Met de dalende verkoop van kranten en papieren magazines, en alle uitdagingen voor online journalistiek, is dat te begrijpen. Maar dat maakte de boodschap natuurlijk niet minder jammer.

Ook van de overheid hoeven we weinig te verwachten. Het regeerakkoord is vrij duidelijk wat betreft de ondersteuning van organisaties die inzetten op diversiteit en inclusie. En ook qua mediabeleid lijkt het erop dat er in deze legislatuur opnieuw vooral voordelen zullen zijn voor de grote spelers, en minder tot geen voor de kleinere onafhankelijke media. Maar daarover straks meer.

Oké, en nu?

We zijn altijd eerlijk geweest: als kleine organisatie is het moeilijk om alles bol te werken wat bij het runnen van een magazine komt kijken. Naast het schrijven van stukken, en het maken van video’s en foto’s zijn er zaken als de druk, distributie, abonnementenwerving en –beheer, IT, marketing & sales, klantenservice en administratie en sociale media om op te volgen. Dat kost geld en zet veel druk op een klein team, dat elke dag zijn stinkende best doet om kwaliteit te leveren. De inkomsten van onze abonnees en samenwerkingen met partners zijn op dit moment niet voldoende om dat allemaal te kunnen blijven dragen op eigen kracht.

“Ons tiende nummer wordt een feestnummer waarin we de sterkste online reportages bundelen met nieuw materiaal.”

Daarom hebben we, met heel veel spijt in het hart, besloten dat ons volgende nummer het laatste printnummer zal zijn. Slik. Ons tiende nummer wordt een feestnummer waarin we de sterkste online reportages van de voorbije vijf jaar bundelen, samen met nieuw materiaal, onder het thema ‘100% jezelf’. In de week van 18 november valt het bij onze abonnees in de brievenbus en kan je het kopen in onze webshop en onafhankelijke boekhandel. (kijk bij onze FAQ’s of en hoe je het ontvangt).

Online gaat alles in 2019 gewoon verder zoals gepland. Op 21 november organiseren we samen met deBuren Charlie Talks, waar de Nederlandse schrijfster Meredith Greer een lunchlezing komt geven over unapologetically jezelf zijn. En van 28 tot en met 30 november kan je tal van Charlie-redacteurs zien en horen op het Festival van de Gelijkheid in de Vooruit in Gent. Je vindt ons nog elke dag online en onze abonnees krijgen twee keer per maand onze ledennieuwsbrief in de mailbox.

En daarna?

Dat is de grote vraag. We krijgen (zonder te veel aan zelfstoef te willen doen) regelmatig berichten van lezers als ‘Bedankt dat jullie bestaan!’ of ‘Keep doing what you’re doing!’. Dat sterkt ons geloof dat we wel degelijk meerwaarde bieden voor een groep mensen en dat een stem als die van Charlie vandaag nodig is. Onze geslaagde fundraising bewees hetzelfde. We hebben een bijzondere plek op het internet gecreëerd waar mensen zich thuis voelen en zich gesterkt weten.

“Een medium uitbouwen zonder structurele steun van een grote partner of de overheid, lijkt vandaag in Vlaanderen bijna onmogelijk.”

Maar hoe graag we dit ook allemaal willen blijven doen, het moet haalbaar blijven voor ons team. Een onafhankelijk medium uitbouwen zonder structurele steun van een grote partner of de overheid, lijkt vandaag in Vlaanderen bijna onmogelijk. Bovendien is het moeilijk om je in te zetten voor een mooiere wereld als je zo veel energie moet steken in overleven. Daarom willen we in januari een maand de tijd nemen om te bekijken of en hoe we nu verder willen. Kunnen we nog het verschil maken, nu steeds meer magazines en redacties op onze thema’s werken en onze journalisten overnemen? Zijn dagelijkse online artikels nog gewenst, met de veelheid van online content die er vandaag is? Of zijn er misschien andere vormen waarin we onze boodschap kunnen brengen?

We willen de tijd nemen om op deze vragen te antwoorden, want jezelf evalueren terwijl je druk bezig bent met honderd-en-een andere zaken, gaat niet zo lekker. We hopen dat onze lezers hiervoor begrip hebben en houden onze partners en abonnees via onze nieuwsbrief op de hoogte.

Oei, dat klinkt alsof er meer aan de hand is

Eigenlijk wel. Naast hoe het nu verder gaat met Charlie Magazine, maak ik me persoonlijk al een tijdje zorgen over het grotere plaatje. Als hoofdredacteur van een online medium dat voornamelijk een podium biedt aan vrouwen en mensen met een migratieachtergrond, merk ik hoe het debat de laatste jaren verhardt. Fake news en clickbaittitels vergroten de polarisatie in onze samenleving, met alle gevolgen vandien. Er woedt online een sterk antifeministisch en racistisch discours dat steeds meer aan kracht wint. Mensen die vanuit hun ervaring als minderheid of als vrouw spreken worden de mond gesnoerd door honderden online haatreacties, waardoor ze vaak het debat niet meer durven aan te gaan.

De voorbije weken heb ik bovendien veel ongerustheid gemerkt over de werking van verschillende sociaal-culturele organisaties waarmee we regelmatig samenwerken. Hart boven Hard publiceerde een Oktoberverklaring waarin ze waarschuwden voor de gevolgen van de aangekondigde besparing op de cultuursector, het middenveld en talloze verenigingen die zich inzetten voor minderheden.

“Als burgers zich niet herkennen in wie aan het woord komt, groeit er een kloof tussen de gepresenteerde informatie en de burger.”

Ook de Vlaamse Vereniging voor Journalisten trok aan de alarmbel naar aanleiding van het nieuwe regeerakkoord, waarin staat dat onze openbare omroep ‘de Vlaamse identiteit moet versterken’. “Welke identiteit wordt daarmee bedoeld?”, reageert de VVJ. Anderen maken zich zorgen over de impact van de vooropgestelde besparingen op de kwaliteit van onze journalistiek en de ganse culturele sector.

In april, slechts enkele maanden na onze fundraising, publiceerden het Vlaams Journalistiek Fonds (VJF) en het Fonds Pascal Decroos (FPD) samen een memorandum met tien beleidsvoorstellen. Deze moeten leiden tot meer diepgravende journalistiek, die via meer verschillende mediakanalen tot bij diversere doelgroepen geraakt. Want zo staat er te lezen: “Als burgers zich niet herkennen in datgene wat als nieuws wordt gepresenteerd en in wie aan het woord komt, groeit er een kloof tussen de gepresenteerde informatie en de te informeren burger. Daardoor nemen wantrouwen en populisme toe en slinken de kwaliteit en het democratische gehalte van het debat in de samenleving.”

Een van de adviezen is dan ook: “Om de democratie in Vlaanderen te versterken, heeft journalistiek duurzame financiële ondersteuning nodig waarin diverse initiatieven de tijd krijgen om kwaliteit op te bouwen en te experimenteren met innovatieve journalistieke vormen, verdienmodellen en publieksbereik.”

Wie nu zegt dat journalistiek niet gesubsidieerd hoeft te worden, vergeet dat de grote mediahuizen jaarlijks meer dan 100 miljoen overheidssteun krijgen in de vorm van een distributiesteun via bpost. Media 21, de belangenvereniging van online media in Vlaanderen, zet zich al jaren in om een gelijk speelveld te creëren, maar dit is nog steeds een moeizaam gevecht.

Shit, nu ben ik depressief

Ja, dat snappen we. De sfeer is hier op de redactie al vrolijker geweest.

“Als je geen plek aan tafel krijgt, creëren jongeren vandaag hun eigen tafel.”

En toch zie ik een lichtpuntje. Want Charlie bookzines of niet, de onderwerpen die we brengen, zijn vandaag relevanter dan ooit. Waar mediabazen enkele jaren geleden nog vonden dat onze thema’s te niche waren en niet bestemd voor een groot publiek, zijn ze vandaag steeds vaker voorpaginanieuws. Denk aan alledaags seksisme en #MeToo, dekolonisatie, klimaatopwarming, burn-out of nieuwe relatievormen. De culturele omslag die zich heeft ingezet, is geen voorbijgaande trend. Vrouwen en mensen met een migratieachtergrond gaan heus niet braaf zitten wachten tot ze eindelijk vanzelf gelijkwaardig behandeld worden, integendeel. Mijn mailbox puilt uit van de stageaanvragen van enthousiaste, jonge vrouwen die hun stem willen laten horen. En elk maand duikt er wel een nieuw project op van jonge mediamakers die inzetten op inclusie en realistische representatie; van feministische filmcollectieven tot Instagram communities die de huidige schoonheidsidealen uitdagen, van online talkshows tot podcasts gerund door vrouwen van kleur. Als je geen plek aan tafel krijgt, creëren jongeren vandaag hun eigen tafel. Er is opvolging verzekerd, dat sowieso.

De nood aan nieuwe stemmen en gezichten in het publieke debat klonk zelden luider. Aan frisse ideeën en ondernemingszin is er bij de jeugd geen gebrek. De aanbevelingen van experts voor een beter Vlaams mediabeleid liggen er. Aan de huidige mediabazen en Benjamin Dalle, onze kersverse minister van Media, om hier iets mee te doen. Is het niet voor Charlie Magazine zelf, dan wel voor een toekomstige generatie mediamakers die voor de deur staat.

Wil je weten hoe je het volgende bookzine kan ontvangen en hoe het zit met je lopend abonnement? Kijk dan bij onze FAQ’s.

Schrijf je reactie

13 reacties
  • Annemie says:

    Hééél spijtig dat jullie er noodgedwongen mee stoppen.
    Ik ben ervan overtuigd dat jullie nu her en der zullen opduiken en dat is misschien nog beter : de Charliestem laten weerklinken via andere, bestaande wegen ? Ik kijk ernaar uit. Keep up the good work 🙂
    Wel een vraagje : ik ontving als abonnee dit jaar enkel nr 9 in de bus. Is nr 10 onderweg ?
    (zoniet dan koop ik het want ik wil het echt niet missen)
    Een dikke thank you knuffel

  • Gertie says:

    ?
    Zoals bij een zwangerschap wordt ook altijd bij een creatief project erg onderschat wat het werk achter de schermen is geweest, óók vooraf aan de geboorte…ik bewonder ten zeerste jullie inzet en geëngageerd e en gedurfde aanpak bij elk magazine/ artikel.

  • Leen De Smedt says:

    He,

    Collega’s communicatoren,

    Ik zou niets liever doen dan voor julie komen werken. Wat jammer dat dit voorlopig zo loopt.

    Maar, aan creativiteit, spitsvondigheid, eigenzinnigheid, intelligentie en sexiness – sommige van de allermooiste eigenschappen – is er bij jullie geen gebrek.

    Ik zou zeggen: soupless, pingpong spelen, lachen, sarcasme mag ook.
    Dus: alles compleet vanaf nul herbekijken en daar oersterk uitkomen!

    Lieve groeten,
    Leen

  • Emelie Heller says:

    Gevolgen van het nieuwe regeerakkoord. Triestig en beetje benauwd voor wat de toekomst brengt.

    Was in ieder geval heel blij dat Charlie in mijn leven was. Knap gedaan jullie!

  • Frank says:

    Beste Jozefien,

    Wat een mooie strijd voerden (voeren, hoop ik?) jullie en met wat een kwaliteit.
    Het is een donkere dag nu ik dit lees.

    Een dikke merci voor jullie goede werk uit Amsterdam,
    Frank

  • Jolien says:

    Ooooh.
    En begrijpelijk.
    En oooooh…
    Ik ga jullie print versie missen!
    Maar jullie hebben zaadjes laten kiemen en plantjes laten groeien en ongetwijfeld volgt er nog veel moois en vooral veel relevants!
    Succes

  • Natalie says:

    Beste Jozefien, ik heb veel bewondering voor jou en je team, voor wat jullie hebben neergezet en voor het verschil dat jullie voor heel wat mensen maken. Even stil staan vergt moed, brengt hopelijk ook een tijdje rust en brengt jullie zeker weer bij een volgende stap. Ik kijk er al naar uit.

  • Greet Meijer says:

    Heel heel jammer dat Charlie bookzine stopt, lieve dochter van me. Ik weet wat Charlie voor jou betekent en hoe hard jij ‘je stinkende best’ hebt gedaan vanaf de geboorte van Charlie tot nu. Je hebt dat schitterend gedaan. Dikke pluim ook voor je enthousiaste en lieve medewerkers, die ik in de loop der jaren heb leren kennen en respecteren. Jullie mogen allemaal trots zijn op wat jullie gepresteerd hebben.
    “Komt tijd, komt raad mijn kind”, zei je oma Meijer altijd.

  • Joanna Meijer says:

    Hardstikke jammer! Zoals vele andere leden keek ik iedere keer uit tot jullie nieuw magazine in de bus zat.

    Ik zal het missen: de fijne, echte verhalen, de mooie lay-out, het werk van een gemotiveerd team, even met je neus op de realiteit worden gedrukt en wakker worden geschud voor de echte, hedendaagse problemen. Niet te vatten dat hiervoor niet de nodige steun kan geboden worden.

    Ik ben er zeker van dat dit niet jullie einde zal zijn. Ik wens jullie een rustige tijd om alles op een rijtje te zetten en daarna de nodige creativiteit om jullie mooie levensvisie te blijven delen. Heel veel succes en een hele dikke merci voor wie en wat jullie voor me betekende.

  • Hannelore says:

    Ow en ik had een abonnement op jullie magazine al op mijn lijstje voor onder de kerstboom gezet 🙁 ik supporter!

  • Katrien says:

    Wat een harde noot…
    Ik duim voor het verder evolueren naar een manier om Charlie verder te zetten. Een manier die voor jullie – makers – haalbaar en leefbaar is. Zodat jullie verder het verschil kunnen blijven maken en stemmen en gezichten geven aan mensen die onze samenleving kleuren.
    Hoopvolle hartegroetjes, Katrien

  • Kim says:

    Heel spijtig dit te horen, maar alle begrip. Dankjewel voor de gestreden jaren. Hopelijk vinden jullie een manier om kwaliteitsjournalistiek te blijven brengen, want wees maar zeker dat heel wat vrouwen zich herkennen in en optrekken aan jullie artikels. Ikzelf bijvoorbeeld. Ik kijk uit naar het laatste book zine, maar ook naar het nieuwe begin.

Jozefien was in een vorig leven art-director bij de vrouwenbladen en is nu kapitein van het Charlie-schip. Haar stokpaardjes zijn gendergelijkheid, beeldvorming in de media en het opvoeden van twee luidruchtige jongens.

Colofon

Adres Redactie

Toko Space t.a.v. Charlie Magazine
Statiestraat 139
2600 Antwerpen