Interview

Het feminisme heeft meer mannen nodig

Wim Slabbinck: Seksisme is een zaak is van ons allen

Het feminisme heeft meer mannen nodig

Gisteren schreef Heleen Debruyne in De Morgen dat het feminisme zich meer naar mannen toe moet richten in plaats van naar het glazen plafond. Want als mannen niet mee zijn in onze strijd, gaat het nooit wat worden met die gelijkwaardigheid tussen de seksen.

Op diezelfde dag verscheen er in de Volkskrant in Nederland een mooie reportage over vier mannen die zich actief uitspreken tegen seksisme. Er was acteur Jan Kooijman die zich afkeerde van zijn nominatie als meest stijlvolle man van 2016 in het magazine Esquire. Hij deed dat omdat het blad een lijst had gepubliceerd met 31 vrouwen die elke man ooit eens moest gehad hebben, waaronder een vrouw die zo dronken was dat je er alle kanten mee uit kon. Kooijman uitte zijn ongenoegen op Twitter waarna de hoofdredacteur het stuk verwijderde. Maar ook buitenwipper Kevin Heller deed zijn verhaal. Hoe hij in de nachtclub waar hij werkt opdringerige mannen buitenzet die vrouwen lastigvallen en hun avond verknallen.

Wat houdt mannen tegen om zich uit te spreken voor feminisme?

In Nederland ging in november 2016 al de campagne ‘Daar mag je nooit voor kiezen’ van start. Mannen worden aangespoord om zich uit te spreken tegen seksisme en worden gevraagd een statement te ondertekenen waarin staat dat ze nooit geweld tegen vrouwen zullen gedogen of goedpraten. De campagne kreeg veel bijval, maar werd ook negatief onthaald. “Ik was net van plan er eentje van haar fiets te trekken, maar deze reclame heeft mijn leven veranderd”, schreef een stoere jongeheer cynisch op Facebook.

Wij willen weten hoe Vlaamse mannen hier tegenover staan. Willen ze onze strijd ondersteunen en er een gezamenlijke strijd van maken? Of wat houdt mannen tegen om zich uit te spreken voor feminisme? We vroegen het aan drie verschillende mannen. Vandaag Charlies’ huisseksuoloog Wim Slabbinck en auteur van het boek ‘Waarom mannen geen seksboeken kopen.’

wim-slabbinck

Foto: Annelies Vanhove

Moeten mannen zich meer uitspreken tegen seksisme of seksueel geweld tegen vrouwen?
“Dat is een evidentie. Door zich uit te spreken tegen seksueel geweld tegen vrouwen, onderschrijven ze de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens. Seksisme is niet enkel een vrouwenzaak, het is een zaak van ons allen. Seksisme heeft namelijk geen geslacht: ook mannen zijn er het slachtoffer van. Door op te komen tegen seksisme, komen ze op voor zichzelf en de mannen en vrouwen rondom hen.”

Maar waarom doen ze dat dan zo weinig? Elke man heeft een moeder, zus, vriendin of dochter?
“Mensen zijn groepsdieren, ze volgen de kudde. Psycholoog Stanley Milgram toonde in zijn shockexperiment uit de jaren ’60 al aan dat mensen in staat zijn om dodelijke elektroshocks toe te dienen aan een onschuldig iemand, gewoon omdat iemand anders dat vroeg. Dat is de nuchtere realiteit. Mensen gaan meestal ook niet de held uithangen wanneer ze iemand zien stelen, bij een ongeval blijven er ook velen twijfelen of ze het slachtoffer zullen helpen. En dus zullen mannen niet noodzakelijk in verweer komen wanneer een vriend een seksistische opmerking maakt, ook al zijn ze het er niet mee eens. Toch toont een man juist karakter door een vriend of collega te wijzen op seksisme. Door seksisme op te merken en te benoemen, nemen ze geen vrede met de status quo en proberen ze actief te bouwen aan een betere wereld.”

Tom Barman heeft ooit gezegd in Van Gils en Gasten dat hij mannen die zichzelf feminist noemen niet vertrouwt. Waarom is dat denk je?
“Ik begrijp het wantrouwen van Tom Barman wel. Waarom outen bijvoorbeeld veel mannelijke politici zich nu als feminist, maar niet vijf of tien jaar geleden? Ik stel me ook vragen bij de specifieke beweegredenen van sommige van die politici.

Veel mannen denken dat feministen mannenhaters zijn, wat natuurlijk onzin is. Feministen anno 2017 leggen net de nadruk op de verbinding.

Onderliggend denk ik dat het ook te maken heeft met de kijk op het ‘oude feminisme.’ In een lang verleden waren feministen minder coöperatief. Ze sloegen harder op tafel en hadden, voor de tijdsgeest toen, radicalere ideeën over mannen, vrouwen en de inrichting van de maatschappij. Daardoor was het, ook voor een vrouw, niet bon-ton om er openlijk voor uit te komen feminist te zijn. Het was een vuil woord. Met de derde golf van het feminisme komen vrouwen er nu wel openlijk voor uit, maar veel mannen denken dat feministen nog altijd mannenhaters zijn, wat natuurlijk onzin is. Feministen anno 2017 leggen net de nadruk op de verbinding, op de noodzaak om mannen mee te hebben in het debat.”

Wanneer heb je zelf actief iets ondernomen tegen seksisme?
“Onlangs was ik uitgenodigd bij de Nederlandse omroep RTL 4 voor een interview over mijn boek. Daarna dook ik met een ex-redacteur en een vriend de Amsterdamse nacht in. Na een heel fijne avond waar de twee jongens me alle hoeken van Amsterdam lieten zien, wilden ze me kost wat kost de beste kebab van Amsterdam voorschotelen. Na een kwartiertje kwam een meisje aan het tafeltje naast ons zitten. Ze begon een gesprek aan te knopen met mij en één van de mannen. Die man vond het blijkbaar interessant om de vrouw de vraag te stellen waarom ze alleen op straat vertoefde. Dat ‘dat toch wel heel onveilig was.’ Al snel volgde een volgende opmerking: dat dat ‘wel moest betekenen dat ze op zoek was naar een verzetje,’ waarna de ene na de andere seksistische veronderstelling over de vrouw volgde: ‘dat hij daarvoor wel kon instaan, en dat hij haar in elk geval veilig naar huis zou brengen.’ De vrouw rolde met haar ogen.

Op dat moment heb ik hem aangesproken. Ik zei tegen hem dat hij de ene na de andere veronderstelling over haar maakte, zonder zich af te vragen of zijn aannames wel juist waren, of hoe de vrouw zich daarbij voelde. Dat de dame in kwestie waarschijnlijk geen ritje door of met hem nodig had, dat ze best voor zichzelf kon opkomen en dat hij haar ook had kunnen vragen wat ze zelf eigenlijk wilde. Waarmee de vrouw instemde en hem vertelde: ‘Ik ga liever met je kebab mee naar huis dan met jou.’ Nog nooit had zijn kebab zo lauwtjes gesmaakt.”

Vrouwen vechten vaak tegen een glazen plafond, maar meer en meer mannen vallen door een glazen vloer.

Hoe kunnen we het feministische gedachtegoed inclusiever maken?
“Door erop te wijzen dat de waarden van het feminisme universele menselijke waarden zijn. Voor mij betekent feminisme dat je zelf bepaalt hoe je je leven invult. Baas zijn over zijn eigen keuzes, wars van heersende clichés en rolpatronen: is dat in essentie ook niet wat mannen willen? En ik denk dat mannen de uitgestoken hand van de vrouwenbewegingen met twee handen moeten aannemen. Vrouwen vechten vaak tegen een glazen plafond, maar meer en meer mannen vallen door een glazen vloer: typische mannenjobs zijn juist de jobs die in de toekomst meer en meer geautomatiseerd zullen worden door robots.

De debatten over emancipatie, seksisme en vrouwenzorgen kunnen mannen inspireren om meer aandacht te hebben voor specifieke mannenzorgen. Hoognodig, want mannen plegen drie keer vaker zelfmoord dan vrouwen. Ze doen er langer over om het verlies van een dierbare te verwerken, omdat ze (denken dat ze) niet mogen rouwen. Als ze zich slecht voelen, wachten ze vaak veel te lang om naar de dokter te gaan. Want zo ‘hoort’ dat voor een man. Het zijn ook vooral mannen die de Belgische gevangenissen (11.092 mannen tegenover 484 vrouwen) en verslavingsklinieken bevolken (10,2% van de mannen zijn probleemdrinkers, tegenover 3,3% van de vrouwen). Slechts een op de acht mannen zoekt tenslotte hulp bij seksuele problemen, terwijl een op de vijf vrouwen hulp zoeken. Door samen vooruitgang na te streven, komen we er allemaal beter uit, vrouwen én mannen.”

Lees alle interviews in de rubriek Mannen over feminisme hier.
Foto boven: Istock

Schrijf je reactie

2 reacties
  • jan hautekeete says:

    Dan moeten feministische bewegingen eerst leren de man niet simplistischerwijs stelselmatig en a priori als dader en veroorzaker van alle kwaad neer te zetten. Zolang dat blijft gebeuren : nope – just nope .
    Ook mannen kunnen slachtoffer zijn van seksisme, zeker. Maar kan iemand me dan uitleggen waarom het IGVM een zéér unilaterale en stereotyperende cover gebruikt voor haar publicatie over de seksismewet ?? De cover, die het embleem is voor zulke publicatie, draagt het beeld van een zwarte , dreigende mannenfiguur, tegenover een witte vrouwenfiguur. Zie onderaan deze post. Waarom niet gekozen voor een gederneutrale cover ?? Waarom meteen het beeld meegeven dat seksisme een zaak is van mannen tegen vrouwen ??
    Als signaal en voorbeeld van vooringenomenheid kan dat tellen ! En dan verbaast men zich dat mannen niet mee willen ? ? Vergeet het.
    http://igvm-iefh.belgium.be/nl/publicaties/seksisme_tegengaan_een_uitdaging_voor_de_gelijkheid_van_vrouwen_en_mannen

  • Ronny wouters says:

    Gelukkig nieuwjaar, feminisme anno 2017? Hahaha, bestaat dat nog? Vrouwen hebben evenveel rechten als mannen, en zelfs meer, denk maar aan dat recht op fysieke integriteit vanaf geboorte. Feminisme is onverzadigbaar en dat uit zich in quota en positieve discriminatie en dus lopen ze er de kantjes af bij fysieke toelatingsproeven in de politie en in het leger bvb. Ze worden milder gestraft in de rechtbank en gaan daarom minder naar de gevangenis(relevant aan het artikel), allemaal dankzij feminisme. Er is een klein probleem, we zitten nu in de 2de generatie van alleenstaande moeders en meer dan 80% van de gevangenis populatie had een alleenstaande moeder, just saying.

Colofon

Adres Redactie

Toko Space t.a.v. Charlie Magazine
Statiestraat 139
2600 Antwerpen