Column

Het flex-kind

Het flex-kind

Jacinda Ardern (37) is in Nieuw-Zeeland verkozen tot voorzitter van de Labourpartij. En dat was ook in Europa nieuws, want Ardern heeft (nog) geen kinderen. De Nieuw-Zeelandse media breken zich er het hoofd over of dat wel kan, een potentiële eerste minister die mogelijk zwangerschapsverlof zal nemen.

Jacinda Ardern kreeg tijdens haar eerste tv-optreden in het programma The project de vraag: “Veel vrouwen in Nieuw-Zeeland hebben het gevoel dat ze moeten kiezen tussen kinderen en een carrière. Voel jij ook dat je die keuze moet maken of heb je ze al gemaakt?” Adern zei geen probleem te hebben met de vraag, schrijft De Morgen. “Ik heb er altijd voor open gestaan om dat dilemma te bespreken, omdat ik denk dat veel vrouwen ermee te maken krijgen.”

Presentator Mark Richardson van The AM Show ging een stapje verder en vroeg: “Als je werkgever bent in een bedrijf, moet je dat soort dingen weten van de vrouw die je tewerkstelt. De vraag is: is het oké voor een eerste minister om zwangerschapsverlof te nemen?” Ardern werd terecht boos en wees Richardson op het recht van vrouwen – alle vrouwen, inclusief de eerste minister – om hun kinderplannen niet met hun werkgever te delen, zoals dat in de Human Rights Act staat.

“Hij spreekt over de toekomst, maar hij heeft geen kinderen!” verweet Jean-Marie Le Pen Emmanuel Macron.

Wie ooit presidentskandidaat wil worden laat beter niets aan het toeval over en plant gezin even rigoureus als loopbaan. Want voor je het weet, is je al dan niet bestaande nageslacht campagnemunitie. Hilary Clinton zette haar eigen politieke carrière op een zijspoor terwijl ze haar dochter opvoedde, om later te horen te krijgen dat ze te oud was om president te worden. Een verwijt dat vaak kwam van de achterban van die andere presidentskandidaat, die nota bene ouder is dan Clinton.

“Hij spreekt over de toekomst, maar hij heeft geen kinderen!” verweet Jean-Marie Le Pen Emmanuel Macron. Hetzelfde werd gezegd over Angela Merkel en Theresa May: wie geen kinderen heeft, heeft minder reden om het land beter achter te laten. Hoewel vijf van de G7 landen worden geleid door politici zonder nakomelingen, bericht The Economist dat veel kiezers deze argwaan tegenover kinderloze politici stilletjes delen. Ondanks zulke vooroordelen zal in een groot deel van de Westerse landen tussen de 15% en 20% van de bevolking nooit kinderen krijgen en hun aantal neemt toe.

Zijn al die mensen, politicus of niet, egoïstisch? Nee. De redenen om wel of niet kinderen te krijgen zijn uiteenlopend – van medische redenen, tot niet op tijd een geschikte co-ouder vinden tot gewoon geen kinderen willen. Daarnaast laat onderzoek zien dat mensen zonder kinderen en alleenwonenden vaak meer sociaal betrokken zijn, meer vrijwilligerswerk doen en meer geld aan goede doelen geven.

If anything ziet Trump zijn kinderen als marionetten om politieke posten te bezetten waar ze geen verstand van hebben.”

En misschien het belangrijkste argument om politici niet te beoordelen op hun kinderaantal: Donald Trump heeft vijf kinderen, wat hem er niet van belet om te spelen met de opwarming van de aarde. If anything ziet Trump zijn kinderen en diens wederhelften als dankbare marionetten om politieke posten te bezetten waar ze geen verstand van hebben – wat hem niet bepaald tot een betere president maakt.

In ander kindgerelateerd nieuws werd gisteren bekend dat Will & Grace uit de gelijknamige serie toch geen kinderen zullen hebben in de reboot van de serie, hoewel dat in de laatste aflevering uit 2006 wel het geval was. De scenarioschrijvers realiseerden zich dat het hebben van kinderen de personages minder goed tot hun recht zou laten komen. Dus wordt er in de reboot gedaan alsof er van kinderen nooit sprake is geweest. Het flex-kind, dat je in en uit je leven schrijft naar gelang het je electoraal uitkomt, het zou een uitstekende oplossing zijn voor menig politicus.

Foto: Istock
Selma leest meer kranten dan gezond is voor een mens. Om dit tijdverdrijf tot nut te maken, schrijft ze elke week een column over iets wat haar opviel in de media.

Schrijf je reactie

Selma Franssen is freelance journalist en auteur van 'Vriendschap in tijden van eenzaamheid' (uitgeverij Houtekiet, 2019). Haar werk verscheen onder meer bij Charlie Magazine, OneWorld, De Morgen, De Standaard, The New Statesman, VPRO en Vice. Ze volgde het postgraduaat Internationale Onderzoeksjournalistiek, ontving een beurs van het Fonds Pascal Decroos voor haar werk en presenteert journalistieke lezingenreeks 'Moeilijke Dingen Makkelijk Uitgelegd'.

Colofon

Adres Redactie

Toko Space t.a.v. Charlie Magazine
Statiestraat 139
2600 Antwerpen