doorgelicht

Waarom online journalistiek niet gratis kan blijven

Waarom online journalistiek niet gratis kan blijven

Zoals je ongetwijfeld al hebt gelezen, is Charlie aan het fundraisen. Misschien vraag je je af waarom we je vragen om een gift te doen of een abonnement te nemen, zodat Charlie €100.000 kan ophalen. Want waren online artikels niet gratis, net zoals Twitter, de opgaande zon en een mini Mars van het proefdisplay in je supermarkt? Foto: Jarod Mauws. Video: Sara Stragier

Het antwoord op die vraag is: nee en ja. Online kwaliteitsjournalistiek wordt niet gratis gemaakt door algoritmes of robots. Er zitten mensen van vlees en bloed achter, mensen die ook gewoon hun huur moeten betalen. In het geval van Charlie Magazine zit er een diverse freelance ploeg achter, die met veel liefde, overtuiging en inlevingsvermogen jou elke dag inspiratie en een frisse blik op de wereld brengt en stemmen aan bod laat komen die nog te vaak niet gehoord worden.

“Maar we kunnen niet langer doen alsof we kunnen doorgaan zonder bijdrage van onze lezers.”

Aanvankelijk deden velen van ons dat als vrijwilliger en boden we – inderdaad – onze artikels grotendeels gratis online aan. Onze artikels kregen meer respons dan we ooit verwacht hadden, werden breed gedeeld en gelezen, zorgden meer dan eens voor maatschappelijk debat. We merkten dat Charlie het potentieel had om een volwaardig medium te worden en een nodige aanvulling zou kunnen zijn op het bestaande media-aanbod. Het betekende dat we moesten professionaliseren en dat we niet enkel meer konden draaien op vrijwilligers. En dus gingen we aan de slag, met hulp van twee investeerders. Vier jaar lang lukte het ons om met minimale bezetting en middelen te doen waar we goed in zijn.

Normaal zouden we daar gewoon mee doorgaan: niet zeuren en vollen bak artikels, video’s en bookzines maken. Maar we kunnen niet langer doen alsof dat zonder bijdrage van onze lezers kan. Vorige maand had nog maar 1,3% van onze lezers een abonnement en droeg daarmee financieel bij aan Charlie.

Daarom geven we vandaag een kijkje achter onze schermen, zodat jullie de grote en kleine, spannende en banale werkzaamheden kunnen zien waar je als lezer normaal niet over na hoeft te denken, maar die er wel voor zorgen dat er elke dag minstens een nieuw artikel verschijnt als je onze homepage bezoekt.

Achter onze artikels online en in de bookzines schuilen heel wat brainstormsessies en uren research. Er werken journalisten, fotografen, illustrators en eindredacteurs aan onze stukken. Daarnaast moeten de webshop en administratie bijgehouden worden, we beantwoorden jullie mails en berichtjes, onze bookzines moeten verzonden en aan winkels aangeleverd worden, de website wordt technisch en visueel up-to-date gehouden. Enzovoorts enzoverder.

Je raadt het al: dat kost geld. En niet alleen bij Charlie. Hoewel veel mensen ernaar op zoek zijn binnen bedrijven, universiteiten, denktanks en non-profits, is er nog geen winnend businessmodel gevonden dat werkt voor alle online media. Voorlopig zien de meeste experts brood in een mengvorm, waarbij online media inkomsten hebben van adverteerders, investeerders, eventueel subsidies, evenementen, maar vooral ook van hun lezers. Enkel overleven op inkomsten van adverteerders en zo je webzine gratis blijven aanbieden aan lezers blijkt knap lastig, ook al hebben we met z’n allen lang gedacht dat en gedaan alsof het kon.

“Lezers mee laten betalen voor online journalistiek, vraagt een omslag in ons denken. Dat kost tijd en moeite.”

Lezers mee laten betalen voor online journalistiek, vraagt een omslag in ons denken. Dat kost tijd en moeite. Voor sommige online media komt die omslag niet meer op tijd. Wie niet in de media werkt, heeft het misschien nog niet zo gemerkt, maar onlangs hebben een aantal online media hun boeken moeten sluiten. Denk aan het prachtige Rookie Magazine, een Amerikaans webzine gestart door de 22-jarige Tavi Gevinson, dat zeven jaar op geheel eigen wijze topics als feminisme, diversiteit en nineties-nostalgie naar jonge lezers bracht.

Ook grotere online spelers hebben het zwaar. Vorige maand kondigde het Amerikaanse BuzzFeed aan dat er 200 banen verdwijnen. Ook Verizon Media, eigenaar van onder meer The Huffington Post en Yahoo News , ontsloeg 800 mensen. Mic zette de volledige redactie op straat. Nu denk je misschien dat we BuzzFeed met hun lijstjes en kattenplaatjes wel kunnen missen, maar het platform zette de laatste jaren steeds meer in op serieuze, kritische journalistiek. Met succes: het werd twee jaar op rij genomineerd voor een Pulitzer Prize, de belangrijkste journalistieke prijs van de VS. Al deze mediabedrijven hadden hard ingezet op advertenties als belangrijkste inkomstenbron, maar blijken het daarmee alleen niet te redden. BuzzFeed vraagt nu ook haar lezers om hulp.

“Met elke aankoop maak je vandaag als consument een keuze.”

The New York Times daarentegen kondigde deze week aan dat ze meer (digitale) abonnees dan ooit hebben. De inkomsten uit online abonnementen stijgen veel sneller dan verwacht. Daardoor konden ze 120 extra journalisten aannemen, en werken er nu meer journalisten dan ooit eerder in de geschiedenis van het medium. Dat geeft hoop voor de, mede door lezers mogelijk gemaakte, journalistiek.

Met onze fundraising willen we ook in Vlaanderen de boodschap brengen: online journalistiek is niet alleen een zaak van journalisten en mediabedrijven. Het gaat ook jou als lezer van online media aan. Zoals we eerder al schreven: met elke aankoop maak je vandaag als consument een keuze. “Every time you spend money, you’re casting a vote for the kind of world you want”, zei activiste Anna Lappé ooit.

Zo is het maar net. Als al onze lezers een kleine financiële bijdrage leveren, komen we al een heel eind. Als de helft van onze abonnees iemand anders lid maakt, komen we een hele stap verder. En als enkele organisaties of bedrijven ons een groter duwtje in de rug willen geven, komen we er helemaal.

Foto: Jarod Mauws. Video: Sara Stragier

Schrijf je reactie

Selma Franssen is freelance journalist en auteur van 'Vriendschap in tijden van eenzaamheid' (uitgeverij Houtekiet, 2019). Haar werk verscheen onder meer bij Charlie Magazine, OneWorld, De Morgen, De Standaard, The New Statesman, VPRO en Vice. Ze volgde het postgraduaat Internationale Onderzoeksjournalistiek, ontving een beurs van het Fonds Pascal Decroos voor haar werk en presenteert journalistieke lezingenreeks 'Moeilijke Dingen Makkelijk Uitgelegd'.

Colofon

Adres Redactie

Toko Space t.a.v. Charlie Magazine
Statiestraat 139
2600 Antwerpen