Ik ben zo blij met mijn pakje, dat deze week is toegekomen. Van People Tree.
Zie ze daar hangen. Een jurk en een rok in dezelfde gestreepte, handgeweven stof. Een zwarte potloodrok in stretchstof. Een heerlijk zachte grijze hoodie. (Slechts één miskoop die niet op de foto staat: een lange broek die ik niet kan korter maken omdat er ritsen aan de enkels zitten.)
Eat your heart out, mensen. Biologisch én fair trade. En nu jullie weer.
Want weet je wat?
Ik ben het beu, al die kinderen die moeten werken. Het zijn er 168 miljoen, wereldwijd. De meesten werken in de landbouw, maar ook in de textielindustrie is kinderarbeid nog schering en inslag.
(Zogenaamde realisten zeggen dat het beter is dat die kinderen kleding maken dan dat ze zich prostitueren. Mag het wat ambitieuzer?)
Ik ben het beu, al die doden. Bij de instorting van Rana Plaza, twee jaar geleden in Bangladesh, vielen er 1.134 slachtoffers. In de fabrieken werden kleren gemaakt voor o.a. Benetton, Mango en Primark. We zijn precies twee jaar later en de nabestaanden zijn nog steeds niet helemaal vergoed.
(Zou de dood eigenlijk beter zijn, dan je prostitueren?)
De klassieke merken doen iets. Maar ze zijn meer bezig met het oppoetsen van hun imago dan dat ze écht propere kleren leveren. H&M pakt uit met een Conscious-kledinglijn, maar echt ethisch is die niet volgens de Clean Clothes Campaign. Ze eisen ook dat Benetton zijn verantwoordelijkheid opneemt. United Victims of Benetton, iemand?
Het voelt soms eenzaam om de juiste reflex te hebben.
Het probleem is dat eens je het leed hebt gezien, je niet meer kan wegkijken. Dan zie je zo’n reclame van H&M op tv en denk je niet meer: wow, 19,99 euro voor zo’n jurk! Maar wel, tsssssk, 19,99 euro voor zo’n jurk!
Je schudt verontwaardigd je hoofd en merkt op hoe dat schandalig weinig geld is, maar je schoonbroer denkt dat jíj degene bent met een afwijking.
‘Echt? Is dát wat je denkt als je die reclame ziet? Euhm…’
Een discussie volgt. Met altijd dezelfde dooddoeners.
‘Hoe weet je nu of iets eerlijk gemaakt is of niet? Dat kan je toch niet weten?’
‘Het is niet omdat het veel kost, dat het niet door kinderen is gemaakt.’
‘Dan kan je niets meer kopen.’
Het voelt soms eenzaam om de juiste reflex te hebben. En soms kan er gewoon geen leed meer bij, op die schouders van je. Je hebt verdomme een deadline te halen, je moet je dochter ophalen van de crèche en je moet nog altijd antwoorden op die mail van je schoonouders.
Een tijdlang heb je de hele tijd het gevoel dat je op dieet bent. Overal zie je lekkers dat je niet mag hebben. Je moet je dat de hele tijd ontzeggen en een mens beschikt maar over een beperkte hoeveelheid wilskracht – jij toch.
Je hebt geen tijd voor een tweedehandse zoektocht en voor fair trade alternatieven heb je geld noch energie.
Hoewel je je vol goede moed hebt voorgenomen om nooit meer bij H&M te gaan winkelen, zwicht je even later toch voor goedkoop hip. Je kind heeft broekjes nodig. En snel. Niet morgen, maar vandaag. Je hebt geen tijd voor een tweedehandse zoektocht en voor fair trade alternatieven heb je geld noch energie. Je moet ze gewoon nú hebben, die broeken. Zodat je toch iets van je to-do-lijst kan schrappen.
Zes broekjes voor nog geen twintig euro. Daar koop je bij de plaatselijke kinderkledingwinkel, die wel ethische merken in huis heeft, nog niet één broekje voor.
Even ben je blij. Maar achteraf komt dat schuldgevoel weer knagen. En denk je opnieuw, dju volgende keer niet meer.
Je zoekt je suf op het internet naar fair trade en bio-kleding – want pesticiden zijn ongezond voor wie ermee werken moet, en de aarde moet tenslotte ook nog een tijdje mee. Je surft en surft en surft en verliest er hele dagen mee, met je zoektocht naar kleren die niet alleen proper zijn, maar ook schoon. Niet te veel hippiegewaden, alsjeblieft.
Je gaat nog eens naar de website waar je vroeger zulke mooie laarzen kocht, van Chloé en A.F. Vandevorst. Weliswaar kostten ze daar nog altijd honderden euro’s per paar, maar ze waren toch al een pak goedkoper dan normaal. Je gaat snuffelen in hun ecologische en deels fair trade afdeling, Yooxygen, en ziet dat er daar tien bladzijden beschikbaar zijn, tegenover duizend tweehonderd bladzijden ‘gewone’ kleding.
Je ergert je dood. Waarom moet jíj altijd je geweten laten spreken? Dat is zo fucking vermoeiend. En je bent al zo moe.
Het is godgeklaagd dat er een website als Rank a Brand moet bestaan. Waarom is niet alle kleding proper? Waarom is niet alle handel eerlijk?
Uiteindelijk, na een paar jaar zoeken, ontdek je toch enkele mooie merken. Komodo. Kathryn Hammet. Good Society. En het heerlijk betaalbare People Tree. Eerlijk is eerlijk, op Rank a Brand scoren Komodo en People Tree ook maar een B. Nog geen A, maar we zitten op de goede weg.
Ga je nu altijd en overal fair trade kopen en niets anders? Natuurlijk niet. Maar het wordt wel je eerste keuze.
En dat is een begin. Je moet ergens beginnen, voor een betere wereld. Begin vooral bij jezelf.
Wanneer dat pakje dan toekomt, met die jurk die zo mooi valt, en die gestreepte rok, en die zwarte rok, en die geweldig zachte hoodie, dan ben je blij. Niet Zalando-hysterisch, maar oprecht content. Laat de zomer maar beginnen!
12 reacties
I feel you!
Maar… het is wel een fijn gevoel als je weer eens zo’n fucker tegenkomt die klaagt omdat je veg*n bent en waarom je dan niet aan mensen denkt… en je dan rustig verklaart dat je kleren niet gemaakt worden door verkrachte kindertjes… en u, m’neer?
En ja, dan voel ik me beter dan die scheet-in-een-fles-no-good-for-nothing-human-waste.
Pssst, trouwens, I reall like tweelingtenen. They’re cute!!!!!
Let them out!
Knap artikel. Eentje om toe te voegen aan de lijst voor wie het niet kent: http://ethosparis.com/fr/
Twee jaar geleden heb ik beslist om enkel nog eerlijke kleding te kopen. Inderdaad zeer tijdrovend en veel frustratie ivm merken die aan greenwashing doen & allerlei beloftes maken waar niets achter zit. Uiteindelijk heb ik besloten om alle informatie die ik vond over eerlijke webshops en winkels (+ tweede hands) in België te delen op mijn website: http://www.fairfashion.be Hopelijk hebben jullie hier iets aan!
Ga ook eens kijken bij de Stoere Vrouwen
http://stoerevrouwen.nl/
Bedankt voor alle tips, er is meer fair trade – en veel dichterbij – dan ik dacht. Ik kom hier zeker nog eens terugkijken, de volgende keer dat ik wat nodig heb 🙂
Ik deelde al de links naar Supergoods en StudioJux. Gisteren tijdens een treinritje nam ik de Metro Weekend mee. Een hele pagina met duurzame merken stond erin. Ik geef de tips graag even mee:
http://www.aveda.be – beautymerk, gebruikt eco-vriendelijke petflessen, produceert met 100% windenergie en maakt gebruik van natuurlijke en eerlijke ingrediënten.
http://www.dick-moby.com – Amsterdams zonnebrillenmerk maakt milieuvriendelijke én trendy zonnebrillen, gemaakt van gerecycleerd plastic. 10% vd inkomsten gaat naar onderzoek om op termijn een zonnebril te produceren die uit 100% gerecycleerd ‘zee’-plastic gemaakt is.
http://www.knowledgecottonapparel.com – Deens merk met meer dan 40 jaar ervaring met biologisch katoen. Staat garant voor een doorgedreven groen businessmodel.
http://www.8pm.it – Italiaans kledingmerk dat alles in Italië produceert. De collectie komt tot stand door gebruik te maken van gerecycleerde materialen. Vintage sjaals en militaire kleding krijgen een tweede leven. Ze mikken op hoogste kwaliteit met minste kilometers. De collectie krijgt een natuurlijke feel én look door uitsluitend gebruik te maken van ecologisch leder, organische stoffen en natuurlijke vezels zoals zijde en wol.
http://www.c-and-a.com – heeft een biokatoenlijn en hoopt in 2020 tenminste 80% vd katoenlijnen te kunnen omzetten naar organisch.
http://www.veja-store.com – schoenenlabel van duurzame sneakers. Alle schoenen worden geproduceerd met Braziliaans biologisch katoen en natuurlijk rubber uit het Amazonewoud. De productie van de baismaterialen wordt verzorgd door 800 families die werken op een oude, ecologisch manier zonder te vervuilen.
Ik koop voor mijn kindjes steeds meer op Etsy. Eerlijke handel, mooie originele spullen en je steunt er kleine, creatieve ondernemers mee. Een echte aanrader! Al geef ik toe dat het inderdaad wat tijd kost en me ook wel eens laat verleiden door ‘goedkoop hip’… Toch is inderdaad het geluksgevoel bij een eerlijke aankoop zoveel groter!
paar maanden geleden mijn eerste stapjes gezet in echte actie: duurzaam, eco en fair kopen (armedangels via todayisagoodday). Ik begin met mijn eigen kledij, maar probeer voor de kindjes (1 en 3) ook al uit te kijken (al blijft het verleidelijk, zo groeien er zo rap uit). Graag hulp in de zoektocht.. bedankt voor het artikel Charlie! Beginnen met onszelf en anderen meenemen in deze wonderlijke wereld van mooie en eerlijke mode.
Ik hecht ook meer en meer belang aan eerlijke kledij. Het is niet per sé duurder, integendeel goed-koop is duur-koop zoals onze noorderburen zeggen.
Bij http://www.supergoods.be/, gespecialiseerd in eco design en fair fashion in Mechelen kocht ik recent een hemd van http://www.studiojux.com/ (design + eco + fair). Iets duurder, maar dat wordt ruimschoots gecompenseerd door de kwaliteit. Dat hemd gaat jaren meegaan.
Verder ga ik voor less is more; minder kleren, maar van goede kwaliteit zodat ik ze lang kan dragen. Bespaart me ook het leed van een te rommelige kleerkast.
Voor mijn dochtertje van 2 koop ik geen kledij, ik krijg genoeg kleertjes van vriendinnen van wie de kindjes eruit gegroeid zijn. Op tweedehands marktjes voor kinderspullen vind ik ook leuke dingen.
Als tweedehands er nog goed uit ziet, is dat net een garantie voor de kwaliteit. De gedane wasbeurten laten soms amper sporen na.
Voor mezelf kijk ik ook graag bij tweedehands en outlet winkels.
Trends? Lig ik niet van wakker. Eigen stijl is best.
Hier destijds ook veel kleertjes doorgekregen van vrienden, hierdoor heb ik het voorbije anderhalf jaar amper iets moeten kopen. Nu begint het assortiment in haar maatje wel te slinken en merk je ook dat de eerste lijn er langer over deed om de kleertjes te ontgroeien: het beste is er vaak al af gewassen. Als je tweedehands kwaliteitskledij op de kop kan tikken, is dat natuurlijk fantastisch, maar dat vergt me wel een tijdrovende online zoektocht (en die tijd durft me al eens te ontbreken).
Supergoods is super! Maar omdat ik niet veel ervaring heb met de merken, pas ik ze graag toch even aan om te zien hoe breed/smal/lang/kort het valt… en dan is Mechelen niet bij de deur voor mij en retour moet je zelf betalen.
Als je tweedehands shopt ga je inderdaad meer letten op wat je goed staat en kom je niet in de verleiding om voor iets te gaan dat het model op de foto zo geweldig staat 🙂
Ik vind het net iets makkelijker om te shoppen bij winkels die de keuze voor mij maken, geen gedoe met etiketten lezen, gewoon kiezen wat ik leuk vind bij Today is a good day, goedvandoen.be en watmooi.nl
People Tree en Armed Angels zijn niet alleen eco & fair maar ook heel mooi
Mooie vangst!
Ik voel me precies hetzelfde hoor, op zoek naar iets eco-maar-niet-hippie.. en ook voor dat zwichten voor makkelijk en goedkoop voor de dochter van 1,5.
Mijn laatste rush-aankoop was in Bel&Bo, die volgens hun website actief wel bezig zijn met de ecologische en maatschappelijke gevolgen: http://www.bel-bo.be/durability , al weet je natuurlijk nooit zeker of het om greenwashing gaat.
Ik kocht me trouwens net deze schoenen van Wills: http://www.chevaliersdespieds.be/product/wills-vegan-60mm-veterschoen-zand-2/ Zou je ook niet zeggen dat die voor groene voetjes zijn he 🙂
En ik heb ondertussen ook de tweedehands kledingwinkel ontdekt in mijn gemeente: https://ktoblogt.wordpress.com/2015/04/15/de-winkel-met-een-dikke-plus-tweedehands-kledingwinkel-pluspunt-asse/