We zijn 1990: Madonna is volop bezig de wereld te veroveren met haar Blonde Ambition World Tour. Haar gewaagde show draait rond vrijheid en absolute zelfexpressie, en wil taboes doorbreken. Ze verkoopt de ene zaal na de andere uit in Noord Amerika, Azië en Europa. Tegelijk wekt de zaalshow ook veel controverse op. Tijdens de jaarlange tournee wordt ze geflankeerd door zeven getalenteerde piepjonge dansers, die van ‘Vogue’ een wereldwijd fenomeen maakten.
In 1991 verscheen Truth or Dare, een spraakmakende filmproductie met de toepasselijke ondertitel, In Bed with Madonna. Truth or Dare bundelde de beelden achter de schermen van de Blonde Ambition Tour, en gaf een ongeziene inkijk in de intieme band die Madonna had met haar jonge dansers, voor wie ze een soort van moederrol vervulde.
De rauwe en eerlijke documentaire-stijl sloeg aan, en de gevolgen die de film zou hebben voor de zeven dansers, waarvan zes homo’s, waren niet te voorzien. De zeven jonge mannen, die ondertussen een boegbeeld voor de gay community waren geworden, moesten na de tournee een manier vinden om met een nieuwe realiteit vol onzekerheid, grootheidswaanzin en drugs en alcohol om te gaan. Strike a Pose, de nieuwe documentaire van Ester Gould en Reijer Zwaan, vertelt het verhaal van deze mannen, 25 jaar na hun waanzinnig avontuur met Madonna.
Ik zag Truth or Dare ooit samen met een vriendinnetje toen ik tiener was, en was ontzettend onder de indruk van de bijna onverbiddelijke eerlijkheid en figuurlijke ballen van Madonna, het indrukwekkende danstalent van de performers, maar vooral van de magie van een glimp achter de schermen van zo’n mysterieuze glamourwereld. Maar achter die schermen was er nog een ‘backstage’, zo komen we te weten in Strike a Pose.
Een van de dansers uit Strike a pose op het podium waar hij vroeger optrad. Beeld via Cinemien.
Met nummers als Express Yourself, Like A Virgin en Papa Don’t Preach schuwde Madonna geen enkel taboe. Op het podium sprak ze openlijk over het belang van condoomgebruik en over de aidsepidemie, die toen op een hoogtepunt was. Homoseksualiteit werd in die tijd (opnieuw) geassocieerd met ziekte en perversie en Madonna maakte van de acceptatie van gays haar persoonlijke missie. Maar in Strike a Pose zien we aan de hand van zeven kwetsbare portretten hoe Express Yourself vaak gemakkelijker gezegd is dan gedaan. In Truth or Dare was een kusscène tussen twee mannelijke dansers te zien. Gabriel Trupin, een van die twee dansers, smeekte Madonna om de kus uit de film te knippen, maar ze was onwrikbaar. Na de release van de film spande hij een rechtszaak aan tegen Madonna voor ‘forced outing’. Hij overleed een aantal jaren later aan de gevolgen van aids. Ook tussen Madonna en de andere dansers bleef het geen koek en ei en 25 jaar later heeft geen van hen nog contact met haar. Toch bevat de documentaire geen Madonna-bashing, en wordt er met respect, liefde en bewondering over haar gesproken.
Strike a Pose vertelt een ontroerend – en vandaag relevanter dan ooit – verhaal van zelfacceptatie en moed, maar ook van eenzaamheid en verlies. De mooiste boodschap van de film is de troost die zit in een inspirerend voorbeeld te kunnen zijn voor anderen. Of zoals een van de dansers, de Belg Salim Gauwloos, het zo mooi verwoordt: “I’m [telling my story] because I think a lot of people are in this situation or have been in this situation. And if I can touch even just one person, that would mean the world to me, because I know it’s a bitch.”
De dansers uit Strike a pose. Beeld via Cinemien
Charlie is helemaal weg van deze film en mag tickets weggeven voor de avant-première op zondag 26 juni om 19u30 in de UGC in Antwerpen. Abonnees, hou jullie mailbox in de gaten! Andere lezers checken best morgen onze Facebookpagina.
Schrijf je reactie