Yes, Tinder! Dé oplossing voor eenzamen en geilaards overal te lande. Een lief vinden vanuit je zetel, gezellig een beetje chatten, wat kan er fout gaan? Best wel wat, zo blijkt, en dan hebben we het niet alleen over dick pics. Want voor je het weet ben je emotioneel geïnvesteerd in een onbekende, die jou vervolgens volledig negeert. Maak je geen illusies, jij wordt geghost. Waarom mensen dat doen wil communicatiewetenschapster Elisabeth Timmermans onderzoeken.
Ghosting. De persoon die je hebt leren kennen via een dating app en waar je mijlendiepe gesprekken mee hebt zitten voeren, die verdwijnt als een geest. Je hoort of ziet hem of haar niet meer. De waarom kom je niet te weten, want je crush is van de aardbol verdwenen. Maar niet van zijn of haar Instagramaccount, daar blijven de wat-is-het-leven-geweldig kind of stories vrolijk voorbijstromen. Wat is hier gaande?
“Op dating apps heb je ineens toegang tot een grote poel datingpartners”, legt onderzoekster Elisabeth Timmermans uit. “Je legt snel contact met mensen, hebt een gezellig gesprek en het loopt goed. Maar dan ga je twijfelen. Je bedenkt dat er nog zoveel andere potentiële kandidaten zijn. Je hoeft niet per se met deze ene persoon te praten. En dan ga je mensen afblokken: je antwoordt niet meer, vergeet hen, zonder daar eigenlijk een verklaring voor te geven.”
“Veel mensen zeiden dat ghosting een van de pijnlijkste dingen was die ze via dating apps meemaakten.”
Elisabeth voerde in het begin van dit jaar onderzoek naar de online dating-ervaringen van mensen in België en Nederland. Ze vroeg zich vooral af hoe het eraan toegaat op dating apps zoals Tinder en consorten. “Als ik mensen vroeg naar hun negatieve ervaringen, dan kwam zo goed als bij iedereen het thema van ghosting naar boven. Veel mensen zeiden dat het een van de pijnlijkste dingen was die ze via dating apps meemaakten.”
En dat kan Elke (32) beamen. Twee jaar geleden kwam zij een ghoster tegen die niet aan zijn proefstuk toe was. “Ik was aan het daten met een kerel en dat ging allemaal vrij goed. We zagen elkaar twee keer per week, ik bleef ook regelmatig bij hem slapen. Ik zag het positief evolueren, was ook echt verliefd op hem. Tot hij plots een ‘drukke agenda’ kreeg. Hij was vaak op reis of op weekend en ik zag of hoorde hem bijna niet meer. Ik heb dat toen aangekaart op wat uiteindelijk onze laatste date geworden is. Want daarna was het helemaal afgelopen. Hij reageerde nog amper op mijn berichten, hij wilde ook niet meer afspreken, en ik heb nooit geweten waarom. Achteraf bleek dat hij er meerdere ‘vriendinnetjes’ tegelijk op nahield.”
“Dat is net het pijnlijke aan ghosting”, vertelt Elisabeth daarover. “Je krijgt niet de kans om het af te sluiten. Als je het persoonlijk uitmaakt met iemand, krijg je vaak te horen waarom. Je kan beginnen aan je verwerkingsproces. Bij ghosting krijg je geen verklaring van de ander en daardoor kan je het ook niet verwerken. Je blijft achter met zoveel vragen en dat kan heel pijnlijk zijn. Zeker als je het gevoel had dat er wel potentieel in zat. Je krijgt het signaal dat de ander er nadrukkelijk voor gekozen heeft om jou te negeren. Want er zijn vandaag zoveel kanalen om iets te laten weten en hij of zij is wel nog actief op andere sociale media, Instagram bijvoorbeeld.”
“Bij ghosting krijg je geen verklaring van de ander en daardoor kan je het ook niet verwerken.”
Wanneer Elisabeth bij de deelnemers van haar dating app-onderzoek polst of zij zelf al eens iemand geghost hebben, dan was het antwoord zo goed als bij iedereen ook ja. “Maar dat ervaarden zij als minder pijnlijk voor de andere persoon. Van een vrouw wordt bovendien niet altijd aanvaard dat ze iemand afwijst of nee zegt. Dan is het misschien makkelijker om iemand gewoon te ontmatchen of te blokkeren. Dan kan die ook niet meer vervelend doen. Maar daarom snapt de andere persoon nog niet altijd wat er mis gegaan is.”
Die tactiek probeerde Katrijn (33) toe te passen. “Ik sprak een keer of twee af met iemand. Leuk, maar niets speciaals. Hij begon me daarna random berichtjes en selfies te sturen. In het begin bleef ik vriendelijk, maar hij snapte mijn hints niet. Dan heb ik maar vlakaf gezegd dat ik niet geïnteresseerd was. Ook dat kwam niet binnen, hij wou nog altijd afspreken. Ik antwoordde niet meer, ontvriendde hem op Facebook, dus begon hij me maar ouderwets te sms’en. Maanden aan een stuk. Al die tijd heb ik zijn berichten genegeerd. Ik denk dat hij het pas na een half jaar (of misschien was het langer) heeft opgegeven. Om dan onlangs tóch nog eens een bericht te sturen via LinkedIn!”
Tyscha (27) belandde dan weer onbedoeld aan beide kanten van het ghosting-spectrum. “Vorig jaar had ik op Tinder een tof gesprek met een jongen en we besloten om eens af te spreken. Ik kreeg toen eerder een wij-zouden-goede-vrienden-kunnen-zijn-vibe, maar we zijn blijven praten. Ondertussen was ik wel nog actief op Tinder. Ik leerde iemand kennen met wie het beter klikte en aan wie ik liever mijn aandacht besteedde. Daardoor antwoordde ik jongen nr. 1 steeds minder. Zijn laatste bericht heb ik wel gelezen, maar ik heb toen niet meer geantwoord. Maar karma is a bitch. Het ging namelijk heel goed met jongen nr. 2. Maar na een paar dates kreeg ik van hem plots geen antwoord meer. Hij zei wel nog dat hij “zijn zoektocht naar een prinses wilde verder zetten”. Ik ben toen wel even boos op hem geweest, maar ja, ik heb het zelf ook gedaan. What goes around comes around.”
“Hoe vaker je het zelf meemaakt, hoe normaler je het vindt en hoe meer je het misschien zelf zal gaan doen.”
“Mensen ghosten inderdaad niet altijd opzettelijk”, zegt Elisabeth. “Ik vermoed dat er een soort gewenning optreedt. Hoe vaker je het zelf meemaakt, hoe normaler je het vindt en hoe meer je het misschien zelf zal gaan doen. Je zal gaan denken dat het eigenlijk niet zo erg is en misschien zal je het zelf ook minder pijnlijk vinden. Je bouwt een soort buffer op. Maar dat is dus alleen maar een vermoeden. Ghosting is een relatief nieuw fenomeen, en er bestaat nog weinig onderzoeksmateriaal over. Daarom ben ik nu dus bezig met een specifieke studie rond ghosting. Ik ben volop bezig data te verzamelen en binnen een paar weken kan ik die beginnen analyseren.”
2 reacties
Ha lies, mij overkwam nagenoeg hetzelfde… fuck, wat pijnlijk en wat voel je je dom. Voor mij ook ff geen tinder meer, en al helemaal geen date met een 40- jarige ambulanceverpleegkundige meer 😉
Ik ontmoette een volwassen (of dat dacht ik toch) man van 40 met 2 jonge dochters via tinder. Iemand die 2j geleden zijn 13-jarige relatie beëindigde met zijn ex-vrouw. Hij leek me stabiliteit, veiligheid en volwassenheid te kunnen bieden. Hij was open en oprecht, en was heel rechtuit over wat hij nodig had, over alles eigenlijk. Hij luisterde echt naar me, gaf me het gevoel dat ik met alles bij hem terecht kon. De moeilijke gesprekken (over verleden enzovoort) ging hij gewoon aan met geduld en respect, zonder oordeel. Zijn tempo lag wat hoger dan het mijne. Hij vroeg me ook regelmatig: ‘ga ik te snel?’ en zei dan ‘Als ik te snel ga, zeg het me want ik wil het niet verbrodden door te snel te gaan.’ (was dat een aanwijzing meer voor hemzelf dan voor mij?).
1x gaf ik aan dat in online wel iets minder veel contact wil omdat ik me dan niet kon focussen op mijn stuk (werk, hobby’s,…) maar daar toonde hij begrip voor. Het creëerde meer ruimte om elkaar te missen, om je dagelijkse bezigheden op te kunnen nemen.
Een week later volgde date 4 waar we ook fysiek verder gingen. Het voelde goed. De ochtend erna vertrok ik van bij zijn thuis naar mijn werk. In de namiddag stuurde ik hem kort een appje waarop hij heel koel antwoordde. Kort… Zonder warmte. Dat was ik niet gewoon. In de avond vroeg ik hoe zijn dag was geweest, maar net zoals in de namiddag kreeg ik een kort en koel antwoord terug. Geen interactie.
Ik voelde het aan alsof hij even ruimte nodig had. Ik gaf die. Maar die ruimte werd een lange stilte waar geen initiatief meer op volgde van zijn kant.
Enkele dagen later vroeg ik naar een verklaring. Ik appte hem (op kerstavond dan nog) mijn gevoelens en hoe erg ik me gekwetst voelde. Voor de gek gehouden. Nog nooit had iemand zo hard zijn best gedaan om mij het gevoel te geven en mij te overtuigen dat ik veilig bij hem was, dat ik alles kon zeggen, dat hij me zou steunen. Om dan na het intieme contact ineens niets meer te horen en een ander persoon te zien.
Ik kreeg weer een korte reactie: ‘het ging te snel, hij kon niet meer doen wat hij wou doen.’ Normaal communiceer je in zo’n situaties. Ik ben niet het type dat snel gaat, ik ben nog minder het type dat wil versmelten met de man en des te meer toejuicht dat ieder ook nog zijn eigen verhaal heeft. Het was zo’n laf antwoord. En het klopte niet.
Het heeft me zowel het vertrouwen in mezelf als in de ander doen verliezen. Zo’n stom voorval eigenlijk. Ik heb al wat dingen meegemaakt. Je komt vaak foute kerels tegen, maar dat ruik je van ver. Deze leek precies een wolf in schaapskleren. Zelfs nadien, met een helder hoofd, kan ik nog steeds niet achterhalen welke signalen ik gemist heb. Waar ik het had kunnen zien aankomen, zodat ik het in de toekomst kan vermijden. En dat is het moeilijkste: ik zag en zie nog steeds geen signalen. En ik ben niet klaar om dat risico opnieuw te nemen. De muur rond mezelf zou te hoog zijn. Het wordt moeilijk om nog op mijn intuitie te vertrouwen. Ik weet dat ik een goede intuïtie heb, maar die lijkt me nu in de steek te laten. Ik durf er ook niet meer op te vertrouwen.
Het online daten is erg moeilijk. IK heb er even afstand van genomen. Het moet allemaal snel gaan, je moet dagelijks keiveel contact hebben wat vroeger niet het geval was toen het internet nog niet was. Je stuurde elkaar een smsje of belde elkaar om een concrete afspraak te maken en dat was het. De rest ontdekte je wel op date. En dat maakte dat alles veel minder snel intensief was. Nu moet je constant bereikbaar zijn, maar dat maakt ook dat er precies snel verveling optreedt, of in dit geval je ontdekt dat je te snel gegaan bent (van zijn kant dan), jezelf hebt voorbijgelopen, of gewoon de interesse te snel te intens was en dus ook zo snel verdwijnt. Het is moeilijk iemand te vinden die daar rustig in wil gaan. Ik sluit er mij weer even voor af, want ik voel dat ik moet healen.