Dit was Charlie: onze 10 meest spraakmakende reportages

1. FUCK FAKE

Het seksleven zoals het is, door Chen Vandeput

Op sociale media lijkt alles picture perfect: uitgepuurde foto’s van gelukkige gezinnetjes, hippe outfits en mooie maaltijden doen ons twijfelen aan onze eigen banale leventjes. Bij Charlie weten we wel beter. Wij zoomden ons frame uit en vingen de ongemakkelijke houdingen en vreemde blikken die de making of de perfecte Instagramfoto met zich meebrengt. Het stuk was zo herkenbaar dat het een kleine 200.000 keer gelezen werd.

“In onze bookzines en ook online trokken we radicaal de kaart van realistische beeldvorming.”

Die fuck fake attitude liep als een rode draad door alles wat we maakten: in onze modeshoots werkten we met mensen van alle maten, leeftijden en huidskleuren. En ook online trokken we radicaal de kaart van realistische beeldvorming. Fotografe Chen maakte voor bookzine 7 een beeldreeks van het seksleven zoals het is en voor online eentje van pas bevallen mama’s. Zonder Photoshop, styling of visagie. En redactrices Charlotte Wollaert, Sabine Peeters en anderen tackelden onze dieetcultuur in verschillende reportages en opiniestukken.

Over wat vrouwen allemaal wel en niet met hun lichaam doen, heeft iedereen jammer genoeg wel wat te miepen. Hoofdredacteur Jozefien schreef de jarenlange frustratie over de obsessie met onze lichamen van zich af in een krachtig pamflet, dat meer dan 100.000 keer gelezen werd. Dat er wel meer vrouwen zijn die er schoon genoeg van hebben, lijkt ons.

2. Seksuele intimidatie & #metoo

In 2015 ontstond er op Charlie een discussie over seksueel grensoverschrijdend gedrag. Redactrice Inke lijstte de momenten op, waarop ze seksueel werd geïntimideerd en vroeg onze lezers hetzelfde te doen. Ze kreeg meer dan 150 reacties. Het onderwerp ging zijn eigen leven leiden op sociale media, wat leidde tot de hashtag #wijoverdrijvenniet, een campagne die moedig werd verder gezet door enkele jonge vrouwen.

Wij bleven het topic elk jaar op de agenda zetten. In 2017 lieten we mannen de ervaringen van vrouwen met straatintimidatie  navertellen. Hoe absurd klinkt het als mannen dit vertellen? In bijhorende longreads gingen we zoek naar de oorzaken, maar vooral ook naar de oplossingen.

“Er komt een barst in het idee dat mannen als Bo Coolsaet onschendbaar zijn. Dat zijn ze niet.”

Maar toen moest #metoo nog losbarsten. De hashtag maakte duidelijk dat seksuele intimidatie voorkomt in elke sector en bevolkingsgroep. “This happens every day“, schreef redactrice Hilary, “To women that you know. To women you love.” Het onderwerp verdween sindsdien niet meer van onze radar. “#MeToo was één laagje, maar daaronder zit nog zoveel meer,” zei seksuoloog Wim Slabbinck in dit diepte-interview.

Dit jaar schreef hoofdredactrice Jozefien nog een opiniestuk over het lakse beleid inzake bestraffing van verkrachting. Het werd 20.000 keer gedeeld. Twee weken later werd Julie Van Espen vermoord door een man die al twee keer veroordeeld werd voor verkrachting. “We hebben alles al gezegd. Al 100 keer”, schreef onze redactie verslagen. “Keer op keer dezelfde boodschap: neem seksueel geweld serieus. Luister naar ons. Geloof ons. Doe iets aan deze situatie.”

Gelukkig was er ook hoop in de strijd tegen seksueel geweld. VZW PUNT. werd gelanceerd, een advies- en informatiecentrum voor seksueel grensoverschrijdend gedrag, waar slachtoffers terecht kunnen. En uroloog Bo Coolsaet werd veroordeeld tot vier jaar cel wegens verkrachting. Hoofdredacteur Jozefien schreef een brief naar de vrouw die de ‘meest befaamde liefdesexpert van het land’ op de knieën kreeg. “Er komt een barst in het idee dat mannen als Bo Coolsaet onschendbaar zijn. Dat zijn ze niet.”

3. De strijd tegen racisme

Racisme kreeg de voorbije jaren een steeds belangrijkere plaats op de agenda. Het begon bij ons in 2016 met een stuk van gastredactrice Bo die haar buik vol van de racistische opmerkingen over haar uiterlijk die ze onder het mom van humor al haar hele leven moet aanhoren. Haar verhaal werd opgepikt door het VRT Journaal en zette aan tot nadenken.

“Redactrice Dalilla Hermans zette het racismedebat in Vlaanderen via diepte-interviews en opiniestukken.”

Redactrice Dalilla Hermans pakte het thema sindsdien aan in The Race files: diepte-interviews met verschillende stemmen over racisme in Vlaanderen. Ook schreef ze verschillende opiniestukken, o.a. over de dubieuze herkomst van Zwarte Piet, waarom het n-woord zo ontzettend pijnlijk is, en het hoofddoekendebat zo vermoeiend. Je kan mensen niet vragen om iets te veranderen als ze het niet begrijpen, dus probeert Dalilla telkens opnieuw te werken aan meer inzicht in en begrip voor elkaar. Vandaag doet ze dat elke twee weken in De Standaard en we hopen dat ze dat nog lang blijft doen.

Helaas werden de racistische incidenten in ons land ook steeds zichtbaarder. In de zomer van 2018 werd Sarah (19) op Pukkelpop geconfronteerd met een racistisch liedje. Een van haar vrienden filmde, en zo keek ineens heel Vlaanderen mee. Terwijl er in de media een groot debat ontstond over racisme, deed Sarah haar verhaal eerst bij Charlie. Nog voor het mediacircus losbarstte, legden redacteurs Jozefien en Renaldi in een verhelderend stuk uit waarom dit meer dan een los incident was.

4. De ratrace

Het begon in 2014 met de openhartige getuigenis van alleenstaande moeder Inke, die voltijds werkt, en toch de eindjes niet aan elkaar geknoopt werd. Enkele maanden later schreef redactrice Ilse Ceulemans over haar keuze om minder te gaan werken. De respons op beide stukken was massaal en sindsdien werd het thema een hot topic op onze site. In 2016 beschreef radiomaakster Eva Moeraert hoe haar burn-out voelde in een pakkend luisterfragment, dat tienduizenden keren beluisterd werd. Redactrice en psychiater Uus vertelde hoe zij na haar burn-out op zoek ging naar een nieuwe modus vivendi. “Een leven vol middelmatigheid, ik werd daar niet gelukkig van. Maar de lat opnieuw de hoogte in was ook geen optie.” Je wat vaker nutteloos voelen kan een anti-gif zijn tegen de stress, meende redacteur Stijn en ook redactrice Elisa schreef een ode aan de nutteloosheid.

6. Gendermythes

Mannen zijn competitiever en gaan vaker vreemd dan vrouwen. Vrouwen praten meer en zijn zorgzamer. En dat komt omdat mannen in de oertijd gingen jagen, terwijl vrouwen in de grot bleven met de kinderen. Zo is het toch, of niet? Charlie ging in Het Grote Gender Gesprek op zoek naar het bewijs achter de populaire ‘feiten’. Wat weten echt over de verschillen tussen mannen en vrouwen? Onze journalisten zochten het uit in drie onderzoeksreportages. Productiehuis Poolhert legde enkele gendermythes voor aan ons panel en wij bevroegen onze lezers in de Grote Gender Quiz. Meer dan 1000 mensen vulden de quiz in en wat bleek? Mannen en vrouwen zijn even gevoelig voor gendermythes, maar de jonge generatie scoort beduidend beter. Dat geeft hoop voor de toekomst! Je vindt alle reportages in Het Grote Gender Gesprek hier terug.

5. Het recht op een orgasme 

De orgasmekloof tussen mannen en vrouwen is real. Dat komt deels doordat veel vrouwen het nog moeilijk vinden om uit te spreken wat ze fijn vinden in bed. In 2016 sloegen Nieuwsblad Magazine en Charlie daarom de handen in elkaar voor het Grote Orgasme onderzoek: we nodigden vrouwen uit om op onze Happy Endings pagina zonder schroom te vertellen over hoe zijn hun hoogtepunten (al dan niet) beleven. En jullie reageerden massaal!

Naast deze mooie verhalen haalden we ook veel verrassende nieuwe kennis en cijfers uit de enquête die Nieuwsblad gelijktijdig verspreidde. De inzichten en verhalen bleven nog lange tijd nazinderen: de Happy Endings pagina krijgt nog bijna dagelijks bezoek van enkele nieuwsgierige snoepers, die er hopelijk ook wat van opsteken. Stagiaire Rani ontrafelde dan weer het mysterie achter de vrouwelijk ejaculatie, een artikel dat sinds maart 2017 elk jaar in onze top 10 van meest gelezen stukken blijft staan. Charlie bracht haar lezers naar een hoogtepunt, zoveel is zeker…

7. Online haatpraat

Haters gonna hate zeggen ze wel eens, and boy do they! Vooral online is de zuurtegraad het afgelopen jaar ontzettend gestegen. Hoofdredactrice Jozefien zag vanop de eerste rij wat voor troep onze redactrices in hun inbox krijgen. In verschillende stukken onderzochten we waarom het steeds meer gebeurt, wie de grootste slachtoffers zijn (spoiler: vrouwen en mensen van kleur). Maar vooral wat we eraan kunnen doen. En bovenstaande deze video lazen we onze persoonlijke haatberichtjes voor. Sad.

8. Ons alcoholgebruik

Sophie Lodewijk. Foto: Jarod Mauws

Alcohol blijft een van de grootste verkeersdoders in België. Redactrice Sophie werd slachtoffer van een tragisch ongeval veroorzaakt door een dronken chauffeur. In het voorjaar van 2015 schreef ze erover op Charlie. Haar openhartige getuigenis kwam binnen als een mokerslag en werd door meer dan een kwart miljoen mensen gelezen. Sophie werd naar aanleiding van haar getuigenis uitgenodigd bij een van de meest bekeken talkshows in Nederland, RTL Late Night, om daar met premier Rutte het gesprek aan te gaan over het al dan niet invoeren van het alcoholslot.

Sindsdien publiceerden we meerdere reportages over ons alcoholgebruik en hoe problematisch dat soms is.

9. De staat van het klimaat

Het gaat niet goed met het klimaat, zo veel is zeker. Murielle Victorine Scherre, oprichtster van lingeriemerk, La Fille d’O., schreef in 2018 een brief over de overconsumptie in de mode-industrie. Want na olie is kleding de meest vervuilende industrie ter wereld.

Onze redacteurs en fotografen waren erbij toen Greta Thunberg begin dit jaar naar ons land kwam. Intussen staken ze de hand in eigen boezem en bekeken ze hun eigen consumptiegedrag. “Waarom aanbidden we honden en katten, maar zetten we onze tanden in koeien en varkens?” vroeg gastredactrice Inne zich af. Journaliste Sarah Vandoorne keek dan weer in eigen klerenkast en besloot op kleerkastvasten te gaan. Ze probeerde 6 weken lang toe te komen met maar 6 kledingstukken. Hoe ze het er vanaf bracht, lees je hier. Redactrice Charlotte trok er op uit om een reeks burgerinitiatieven onder de loep te nemen die werk maken van een beter milieu. Van verwilderde tuinen, tot een stadsherder en herbruikbare koffiebekers, je leest de reeks ‘Groene Doeners’ hier.

10. Liefde en kleur

Charlie sprak met koppels wier stamboom ergens anders geworteld is. Hoe staan zij in het leven en in de liefde? Hoe reageren anderen op hen? Hoe gaan ze om met eventuele culturele verschillen? In hoeverre speelt huidskleur mee in de keuzes die zij maken? We interviewden koppels, van tieners tot ‘ouders-van-tieners’ en dat leidde tot eye-opening, tedere en prikkelende gesprekken. Samen met de documentairemaaksters van Poolhert maakten we een prachtig tijdsdocument. Maar kijk vooral zelf.

Onze redacteurs brachten meer achtergrond rond interraciale relaties. Redactrice Dalilla Hermans vertelde waar zij en haar man tegenaan lopen als interraciaal koppel en vertelt hoe echte liefde kleur overstijgt. Zorgen dating apps voor meer gemengde relaties of net niet? Tinderexperte Elisabeth Timmermans zocht het uit. En wat doen hashtags als #noblacks en #noasians op apps als Grindr? Redactrice Inke Gieghase besprak het probleem van racisme in de queer online dating community.

We sloten deze reeks af met een liefdevolle en kleurrijke avond in deSingel.

Welke reportage, video of column zal jou het meest bijblijven na vijf jaar Charlie? Laat het weten in de reacties!

Foto boven: Jarod Mauws