Beste J.,
Ik ken je niet. Maar ik volg de zaak tegen uroloog Bo Coolsaet op de voet sinds de beschuldigingen tegen hem openbaar werden gemaakt. Ik weet dat je vijftien was toen hij misbruik maakte van je vertrouwen en jonge leeftijd. Vandaag ben je 29. Ik ga niet herhalen wat de man met je deed, daarover is uitgebreid bericht in de pers.
Wanneer ik erover lees, ontvlam ik steeds opnieuw in een diepe woede. Je ging in therapie om te verwerken wat er gebeurd was. Schaamte en schuldgevoel moest je van je afwerpen. Noodgedwongen moest je de confrontatie met jezelf en je naasten aangaan. Je ging door de hel.
“Bijna tien jaar duurde het voor je de kracht vond om op te komen tegen de man die je jeugd afpakte, je lichaam, je zelfvertrouwen.”
Intussen ging Bo Coolsaet gewoon verder met zijn leven als gevierd uroloog en auteur. Maakte hij waarschijnlijk nog meer andere slachtoffers. Gaf hij lezingen over seksualiteit en werd hij opgevoerd als de meest befaamde liefdesexpert van het land. Ik kan me amper inbeelden wat er door je heen moet gegaan zijn telkens je de man in de media zag verschijnen. Nachten wakker liggen, het hele trauma opnieuw beleven, de grond onder je voeten voelen wegzakken, ik doe maar een gok.
Vier jaar geleden diende je klacht in wegens aanranding van de eerbaarheid en verkrachting. Bijna tien jaar duurde het voor je de kracht vond om, samen met je ouders, op te komen tegen de man die je jeugd afpakte, je lichaam, je zelfvertrouwen. Je was een van de eerste slachtoffers die de moed, en misschien ook de ondersteuning, vond om te zeggen: ik wil rechtvaardigheid. Ik kom naar buiten met mijn verhaal, ook al betekent dat dat ik de meest verschrikkelijk periode uit mijn leven opnieuw en opnieuw moet navertellen en herbeleven.
Toen je proces liep, deed ook een ander slachtoffer aangifte, maar haar klacht werd geseponeerd. Vandaag blijkt dat haar klacht simpelweg niet voldoende werd onderzocht. Alles dat je deed twijfelen om de waarheid aan het licht te brengen, werd werkelijkheid.
Je werd niet geloofd.
Voor slachtoffers van seksueel geweld voelt dat als een tweede aanslag op hun integriteit. De advocaat van Bo Coolsaet en het Openbaar Ministerie, ‘de vertegenwoordigers van de maatschappij’, vroegen de volledige vrijspraak, ook al hadden intussen meer dan tien andere slachtoffers van Bo Coolsaet zich gemeld.
“Hoe je de voorbije vier jaar bent doorgekomen zonder eronder door te gaan, is me een raadsel.”
Je geloofwaardigheid werd in twijfel getrokken door de tegenpartij, die je door het slijk haalde, vertelt je vader in een open brief. Je werd afgeschilderd als iemand met psychische problemen. Die het ene vriendje na het andere zou versleten hebben. Er werd gedreigd met een proces wegens laster en eerroof. Men probeerde je monddood te maken. Het was een gevecht van een jonge vrouw zonder netwerk, geld of reputatie tegen een gevierd man met vriendjes in high places.
Hoe je de voorbije vier jaar bent doorgekomen zonder eronder door te gaan, is me een raadsel.
En toch hield je vol. En je won. Hopelijk win je straks ook in beroep.
De rechter veroordeelde je verkrachter tot vier jaar cel, regelrecht tegen de vraag van het Openbaar Ministerie in. De correctionele rechtbank van Antwerpen sprak de woorden uit waarop je al meer dan tien jaar zat te wachten.
“Bo Coolsaet misbruikte zijn positie als arts, om zijn eigen seksuele lusten bot te vieren op een jong meisje in volle seksuele ontwikkeling. Als jonge patiënte stond ze in een totaal ondergeschikte positie. De feiten zijn niet alleen schokkend voor het slachtoffer en haar omgeving, maar ook voor de hele samenleving”, staat in het vonnis. De rechter sprak ook over het “eerder hoge zelfbeeld” van Bo Coolsaet waarvan melding was gemaakt in het expertenverslag.
“Er komt een barst in het idee dat mannen als Bo Coolsaet onschendbaar zijn. Dat zijn ze niet.”
Je geloofwaardigheid werd hersteld. De rechtbank loofde hoe rustig, coherent en gedetailleerd je de feiten beschreef, ondanks je schaamtegevoel. Je huilde van geluk toen je de uitspraak hoorde, omdat je na al die jaren eindelijk geloofd werd.
Voor elke verkrachtingszaak die tot een veroordeling leidt, zijn er tientallen die eindigen in seponering of die zelfs niet eens aangegeven worden. Slechts een absolute minderheid van de slachtoffers van seksueel geweld stapt naar de politie of de rechtbank, net om wat jij de voorbije jaren hebt moeten verduren. Dat je deze zaak hebt gewonnen, en dat je je verkrachter voor een paar jaar uit de maatschappij hebt gezet, is van ontzettend groot belang.
Niet enkel voor jezelf, maar voor al die andere slachtoffers die nooit gehoord en geloofd werden. Door dit vonnis krijgen anderen misschien de moed om zich uit te spreken en verandert de perceptie dat het toch niks uitmaakt of je klacht indient of niet. Ik lees dat er tijdens het proces zich nog twee nieuwe slachtoffers gemeld hebben bij het parket. Maar vooral, door dit vonnis komt er een barst in het idee dat mannen als Bo Coolsaet onschendbaar zijn. Dat zijn ze niet. Het is lange tijd wel zo geweest, maar die tijden zijn voorbij. Onder andere dankzij moedige vrouwen als jij.
En daarvoor ben ik je eeuwig dankbaar. Ik hoop alleen dat zij die je voorbeeld volgen niet door dezelfde hel moeten gaan.
J.
Schrijf je reactie